1 صفر

آغاز مرحله ى نهايى جنگ صفين ميان سپاهيان امام على(عليه السلام) ولشكريان معاويه (37 ق)

پس از پايان يافتن فتنه ى جنگ جمل، امام على(عليه السلام) خود را براى سركوبى فرمانرواى سر كش شام، معاوية بن ابى سفيان آماده نمود. بين دو سپاه در محلى به نام صفين در جنوب شهر رقه بر كنار رود فرات، جنگى در گرفت. هنگامى كه شكست بر سپاهيان معاويه آشكار گرديد، با حيله ى عمرو عاص، لشكريان امام على(عليه السلام) دست از جنگ كشيدند و كار به حكميت كشيد.

1 صفر

ورود كاروان اهل بيت امام حسين(عليه السلام) به شام (61 ق)
پس از واقعه ى كربلا، خاندان پيامبر اكرم كه به اسارت يزيديان در آمده بودند وارد شام مركز حكومت يزيد شدند. در شام، حضرت زينب و امام سجاد در مقاطع مختلف، از جمله در دربار يزيد و مسجد شام به افشاگرى عليه يزيد پرداختند و پيام خون شهيدان كربلا را به بهترين نحو به مردم رساندند. به طورى كه مردم شام از واقعيت جنايات سپاه يزيد در كربلا آگاه و نسبت به وى و مزدوران او خشمگين شدند. اين موضوع باعث شد كه يزيد به كلى صدور فرمان قتل امام حسين(عليه السلام) و يارانش را تكذيب كند و گناه آن را به گردن عبيد الله بن زياد والى كوفه، بيندازد همچنين به دليل فشار افكار عمومى، يزيد مجبور شد پس از چندى كاروان اهل بيت پيامبر را به مدينه باز گرداند.

2 صفر

شهادت حضرت "زيد" فرزند امام زين العابدين(عليه السلام) در قيام عليه دولت بنى اميه (122 ق) در زمان خلافت هشام بن عبدالملك و امامت حضرت امام صادق(عليه السلام) زيد بن على بن الحسين كه پسر امام زين العابدين(عليه السلام) بود، با انگيزه ى خون خواهى امام حسين(عليه السلام)، در كوفه با جماعتى از شيعيان عليه دولت اموى قيام كرد. هشام، خليفه ى اموى، يوسف بن عمر ثقفى را با لشكرى به جنگ او فرستاد و زيد در اين جنگ به شهادت رسيد. سر او را به دمشق نزد خليفه فرستادند. و بدنش را در كنار كوفه بر دار كرده و بعد از چند سال استخوان هاى وى را سوزاندند.

3 صفر

ولادت حضرت امام "محمد باقر(عليه السلام)" (57 ق)
حضرت امام محمد باقر(عليه السلام)، امام پنجم شيعيان در مدينه به دنيا آمد. مادرش، فاطمه معروف به ام عبدالله، دختر امام حسن(عليه السلام) مى باشد و اين امام از پدر و مادر علوى و هاشمى است. ابو جعفر كنيه ى ايشان و باقر العلوم نيز از القاب آن حضرت مى باشند. وليد بن عبدالملك در زمان حيات آن امام همام حكومت مى كرد. اولاد آن حضرت را پنج پسر و دو دختر نقل كرده اند. در زمان امام باقر(عليه السلام) على رغم هرج و مرج موجود به جهت تغيير حاكميت اموى به عباسى، زمينه اى براى قيام عليه دستگاه جور فراهم نبود. با اين حال در اين ميان، قيام علمى، ممكن بود. اين حركت علمى امام در حالى صورت گرفت كه ملاّهاى دربارى كه متكى به زر و زور سلاطين بودند، هر يك مذهبى از خود تراشيده، سبب انحراف شده بودند; امام باقر(عليه السلام) در آن دوران، مطالب علمى و اسلامى را باز گو مى كرد و چنان در بسط علوم متبحر بود كه به باقر العلوم يعنى شكافنده ى دانش ها، معروف گرديد. اين تلاش مقدس به حدى بود كه شيخ مفيد آن را منحصر به فرد مى داند و ميزان ظهور علوم دين، آثار و سنت و علوم قرآن، تاريخ و فنون آداب را در اين زمان، بى نظير توصيف مى كند. اگر به روايات شيعه رجوع كنيم، خواهيم ديد كه بيشتر آنها از امام باقر و امام صادق عليهما السلام است. زيرا امامان ديگر، مانند آن دو بزرگوار، براى نشر حقايق مجال نيافتند.

3 صفر

تولد "شيخ الرئيس ابو على سينا" فيلسوف و دانشمند شهير ايرانى در بخارا (370 ق)
فيلسوف و پزشك نابغه ى مسلمان ايرانى ابو على سينا ملقب به شيخ الرئيس، حجة الحق و استاد استادان در بلخ به دنيا آمد. وى با كمك هوش سرشار خود به سرعت، تعليمات مقدماتى را آموخت و در ده سالگى كل قرآن را حفظ نمود. ابن سينا پس از فراگيرى منطق، هندسه و نجوم، به فلسفه روى آورد ودر علوم زمان خود، سر آمد عصر خود گرديد. ابو على سينا به خاطر درمان نوح بن منصور، پادشاه سلسله ى سامانى، توانست به كتابخانه ى دربار او راه يابد و از آن بهره ببرد. ابن سينا مدتى را نيز به مشاغل ديوانى از جمله وزارت گذراند. با اين حال، مطالعه و تأليف كتاب از هر كارى براى ابن سينا مطلوب تر بود. او نگارش كتاب را از 21 سالگى شروع كرد و در مدت 58 سال زندگى خود. آثار پر ارزشى بر جاى گذارد، كه هنوز مورد استفاده ى مجامع علمى واقع مى شود، از جمله كتاب هاى ابن سينا، قانون و شفا و اشارات است. اين دانشمند در سال 428 ق وفات يافت و در همدان مدفون گشت.

4 صفر

رحلت استاد بزرگ اخلاق ميرزا "محمد على شاه آبادى" (1369 ق)
آقا ميرزا محمد على شاه آبادى فرزند شيخ محمد جواد اصفهانى در سال 1292 قمرى در اصفهان متولد گرديد و مقدمات علوم را از محضر برادرش آقا شيخ احمد بيد آبادى و ميرزا محمد هاشم خوانسارى بهره مند شد. سپس در تهران فقه و اصول را از محضر ميرزا حسن آشتيانى و عرفان را از محضر ميرزا هاشم گيلانى، فلسفه را از ميرزا ابو الحسن جلوه فرا گرفت و براى تكميل مراتب علمى به دار العلم نجف اشرف رهسپار گرديد. آيت الله شاه آبادى سپس به سامرا رفته و در درس آيت الله ميرزا محمد تقى شيرازى شركت جست و از افادات آن بزرگوار بهره ها برد; ايشان بنا به اصرار والده ى محترم خود به ايران باز گشت و در تهران سكونت جست و در مسجد سراج الملك (شاه آباد سابق) به اقامه ى نماز و ترويج و تبيين معارف اسلام پرداخت. آيت الله شاه آبادى آنگاه در سال 1347 قمرى به حوزه ى علميه ى قم رفت و به تربيت طلاب علوم دينى پرداخت و شخصيت هاى بزرگوارى چون حضرات آيات عظام: امام خمينى، سيد شهاب الدين مرعشى نجفى، ميرزا هاشم آملى، محمد رضا مروج طبسى و... را به جهان تشيع عرضه نمود. بعد از 7 سال مجددا به تهران بازگشت و در مسجد امين الدوله ى بازار، امامت جماعت را به عهده گرفت. از اين استاد فرزانه ى عرفان كتاب هاى فراوانى بر جاى مانده كه منازل السالكين، رساله ى عقل و جهل، حاشيه ى كفاية الاصول و... از آن جمله اند. در موقعيتى كه رضا خان پهلوى، تمام مساجد و منابر را تعطيل نموده بود، آيت الله شاه آبادى، هيچ گاه نماز و سخنرانى اش قطع نشد. زمانى هم كه رضا خان، پوشيدن لباس روحانيت را ممنوع كرده بود، او فرزندانش را به روحانى شدن و پوشيدن لباس مقدس روحانيت تشويق كرد و به بركت همين تلاش مخلصانه، هفت تن از فرزندان ايشان روحانى شدند; وفات اين عارف بزرگ برابر با 3 آذر 1328 ش در 77 سالگى روى داد و پس از تشييعى با شكوه در رواق ابو الفتوح رازى در مزار حضرت عبدالعظيم(عليه السلام)مدفون گرديد. حضرت امام خمينى درباره استاد مى فرمود: "من در طول عمرم، روحى به لطافت روح آيت الله شاه آبادى نديدم"

5 صفر

وفات "حضرت رقيه" دختر كوچك امام حسين(عليه السلام) در شاه (61 ق)
رقيه خاتون يا فاطمه بنت الحسين(عليه السلام) معروف به فاطمه ى صغيره، دختر آخر امام حسين(عليه السلام) از مادرى به نام ام اسحاق بنت طلحه يا شاه زنان بود. سن مبارك او را 3، 4، 5 يا 7 سال دانسته اند. امام حسين(عليه السلام) بسيار به او مهر مىورزيد و وى نيز به پدر، علاقه ى فراوانى داشت. رقيه به همراه پدر، برادران، عموها و ديگر خاندان نبوى راهى سرزمين كربلا شد. پس از شهادت امام و يارانش به اسارت كوفيان درآمده و سپس راهى شام شدند. رقيه خاتون در شام، شب و روز در فراق پدر مى گريست و پدر را طلب مى كرد. معروف است كه در خرابه ى شام، پس از ديدن سر بريده پدر و گفتگوى سوزناك با وى، لب بر لبهاى پدر نهاده و آن چنان گريست كه بيهوش شد. وقتى كه او را حركت دادند، دريافتند كه از دنيا رفته است. آستانه ى حضرت رقيه يكى از زيارتگاه هاى شيعيان در شهر دمشق پايتخت سوريه، در 300 مترى شمال شرقى مسجد مشهور اموى واقع است.

6 صفر

تولد "قطب الدين شيرازى" فيلسوف ايرانى (634 ق)
قطب الدين محمود شيرازى فيلسوف، منجم و پزشك شهير ايرانى، در شيراز زاده شد. وى ابتدا به تحصيل طب پرداخت و بعد از مرگ پدر به جاى وى در يكى از بيمارستان هاى شيراز به طبابت مشغول شد. قطب الدين شيرازى پس از تاسيس رصد خانه ى مراغه، ساليان زيادى در محضر خواجه نصيير الدين طوسى به سر برد و از دانش آن استاد برجسته، بهره مند گرديد و علم نجوم را آموخت. قطب الدين در مدت عمر خود سفرهاى بسيار كرد و در شهر و كشورهاى مختلف با علماى متعدد و برجسته اى مباحثه نمود و بر تجربيات و اندوخته هاى علمى خود افزود، از جمله آثار قطب الدين شيرازى مى توان به كتاب هاى جامع الاصول و نهاية الإدراك اشاره كرد. وى در 710 ق درگذشت.

7 صفر

شهادت "امام حسن مجتبى(عليه السلام)" به قولى (50 ق)

7 صفر

ولادت امام موسى كاظم(عليه السلام) (128 ق)
حضرت امام موسى كاظم(عليه السلام) امام هفتم شيعيان در منزل ابواء در بين مكه و مدينه و محل دفن حضرت آمنه، از مادرى به نام حميده زاده شد. ابو الحسن، ابو ابراهيم و ابو على، كنيه هاى حضرت و كاظم و عبدصالح از القاب آن امام مى باشند. آن امام در زمان حكومت منصور، مهدى، هادى و هارون عباسى زندگى مى كرده است. شيخ مفيد براى امام موسى(عليه السلام) نوزده پسر و هجده دختر ذكر كرده است. در زمان حيات امام كاظم(عليه السلام)شرايط مبارزه ى منفى و قيام علمى و ارشاد مردم، آماده بود. به اين جهت، امام، فعاليت خود را در دو جبهه آغاز فرمود: مبارزه ى منفى و عدم تسليم در برابر طاغوت و ديگرى متنفر كردن مردم از دستگاه ظلم و جور عباسى، ايشان دنباله ى كار پدر بزرگوار خود را گرفت و حوزه ى علميه تشكيل داد و به تربيت شاگردان بزرگ و رجال علم و فضيلت پرداخت. آن امام همام نه تنها از نظر علمى، تمام دانشمندان و رجال علمى آن روز را تحت الشعاع قرار داده بود، بلكه از نظر فضايل اخلاقى و صفات برجسته ى انسانى نيز زبانزد خاص و عام بود به طورى كه تمام دانشمندانى كه با زندگى پر افتخار آن حضرت آشتايى دارند; در برابر عظمت شخصيت اخلاقى وى، سر تعظيم فرود آورده اند.

8 صفر

وفات "سلمان فارسى" صحابى بزرگوار پيامبر اسلام (35 ق)
روزبه معروف به سلمان فارسى از اهالى منطقه ى حى در اصفهان بود كه در ابتدا آيين زرتشتى و آتش پرستى داشت. وى بر اثر برخورد با دين مسيح به آن گرايش پيدا كرد و در راه عزيمت براى يافتن كيش برتر، راهى شام و سپس حجاز گرديد; او را در اين زمان به عنوان برده اى خريد و فروش كردند و سال ها قبل از هجرت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در مدينه به كارگرى براى يك يهودى مشغول بود. ساليان اوليه ى حضور پيامبر در مدينه نيز با اين ايام همراه بود و او توفيق حضور در جنگ هاى پيامبر را نيافت. سلمان فارسى سر انجام به دين اسلام مشرف شد و پس از آن كه پيامبر او را سلمان نام نهاد از نزديك ترين ياران رسول خدا گرديد. سلمان فارسى از صحابه ى بسيار نزديك پيامبر بزرگ اسلام و داراى علم ظاهر و باطن و بسيار فاضل و پرهيزكار بوده است. از كثرت تقربى كه نسبت به آن حضرت و خانواده ى عصمت و طهارت داشته، پيامبر درباره ى او فرموده است: "السلمان منا اهل البيت" سلمان از ما اهل بيت است. طرح حفر خندق در جنگ احزاب از جانب اين صحابى بزرگ پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) بود. پس از رحلت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در زمان خليفه ى دوم به حكومت مداين برگزيده شد و تا پايان عمر به مدت 19 سال در اين منصب بود. مرقد شريف اين صحابى بزرگ پيامبر اسلام در مدائن، در پنج فرسخى بغداد نزديك طاق كسرى قرار دارد.

8 صفر

رحلت فقيه نامدار شيعه آيت الله العظمى "سيد ابو القاسم خوئى" (1413 ق)
آيت الله العظمى سيد ابو القاسم خويى فرزند حاج سيد على اكبر در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 ق در خانواده اى اهل علم و دانش و تقوى در شهرستان خوى ديده به جهان گشود و در 13 سالگى براى تحصيل علوم اسلامى عازم نجف شد. ايشان از كودكى بهو نوجوانى به هوش و ذكاوت و استعداد معروف بود. آيت الله خويى در 21 سالگى به درس خارج مشغول شد و از بزرگانى همچون آيات عظام كمپانى، عراقى، بلاغى، شيخ الشريعه ى اصفهانى و آقا سيد ابو الحسن اصفهانى اجازه ى اجتهاد دريافت نمود. ايشان از جوانى به تدريس همت مىورزيد و پس از اخذ اجتهاد درس خارج خود را آغاز كرد. محفل درس آيت الله خويى پر جمعيت ترين درس حوزه ى نجف بود و فضلاى بسيارى در حلقه ى درس اين استاد بزرگوار حوزه پرورش يافتند. حضرات آيات عظام: ابو الفضل نجفى خوانسارى، ميرزا جواد تبريزى، حسين وحيد خراسانى، سيد عباس خاتم يزدى، سيد عبدالكريم موسوى اردبيلى، شهيد سيد محمد باقر صدر، سيد محمود هاشمى شاهرودى، سيد محمد حسين فضل الله و ده ها عالم بزرگ از جمله شاگردان اين مرجع بزرگ شيعه در طول بيش از 60 سال تدريس مى باشند. ايشان در تدريس، شمرده، فصيح، منظم و مرتب سخن مى گفت و با پرهيز از زياده گويى و حاشيه پردازى، درس را فشرده و سنجيده ارايه مى كرد و از آيت الله خويى بيش از 25 دوره كتاب در موضوعات مختلف بر جاى مانده است كه معجم رجال الحديث و تفصيل الطبقات الرواة در 23 جلد در علم رجال، نفحات الاعجاز فى رد حسن الايجاز در علوم قرآنى و تكمله ى منهاج الصالحين و... از آن جمله اند. معظم له هم چنين موسسات خيريه اى در شهرهاى مختلف دنيا داير كرده است كه شامل بناهاى مسكونى، مسجد، حسينيه، كتابخانه، مدرسه و درمانگاه مى باشد. آيت الله خويى سر انجام در سن 96 سالگى در حالى كه از يك سال پيش از طرف حزب بعث خونخوار عراق در كوفه تبعيد بود در 17 مرداد 1371 ش دار فانى را وداع گفت و در مسجد الخضراء محل تدريس خود در نجف اشرف مدفون گرديد.

9 صفر

شهادت "عمار ياسر" صحابى بزرگ پيامبر در جنگ صفين (37 ق)
رساترين سخن درباره ى شخصيت معنوى او حديث رسول خدا است كه فرمود: "عمار، از سر تا پايش آكنده از ايمان است و ايمان با گوشت و خون او عجين گرديده است" هم چنين، پيامبر به او فرموده بود: "تو را گروه ستمگرى خواهد كشت در حالى كه تو آنان را به سوى حق و حقيقت دعوت مى نمايى" اين خبر غيبى كه يكى از دلايل نبوت و راستگويى پيامبر بود، زيرا آنچنان كه فرموده بود نيز اتفاق افتاد و سر انجام عمار در نود سالگى در جنگ صفين در ركاب امام على به دست هواداران معاويه كشته شد. عمار ياسر از مسلمانان راستين بود كه در راه اسلام سختى هاى فراوانى را تحمل كرد و پدر و مادر او اولين شهداى راه اسلام بودند.

9 صفر

وقوع جنگ نهروان بين سپاهيان امام على(عليه السلام) و خوارج (38 ق)
پس از پايان جنگ صفين ميان امام على(عليه السلام) و معاويه بن ابى سفيان و تحميل حكميت بر امام كوفيان كه خود را بازنده ى اين ماجرا مى دانستند. امام را براى جنگ دوباره با معاويه، تحريك كردند كه با مخالفت آن حضرت مواجه گرديدند. از آن پس عَلَم ناسازگارى با امام را برداشته و پس از ماجراهاى فراوان، در مقابل آن حضرت صف آرايى كردند امام با نصيحت و هشدار، تعداد زيادى از آنان را از جنگ با آن حضرت منصرف ساخته و به بقيه مادامى كه دست به سلاح نبرده بودند، اجازه ى حضور در شهر را مى داد ولى از آن زمان كه به جنايت و قتل دست زدند، امام به جنگ آنان شتافت و در جنگ نهروان جز 9 نفر از سپاه چهار هزار نفرى آنان، كسى زنده نماند. اين افراد را كه از دين برگشته و به امام اهانت كردند، خوارج يا خارجى مى گويند.

10 صفر

رحلت فقيه جليل آيت الله العظمى "سيد عبدالهادى شيرازى" دانشمند بزرگ شيعه (1382 ق)
آيت الله سيد عبدالهادى شيرازى در كودكى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى ميرزاى شيرازى كه از نزديكانش بود از همان ابتدا با مبانى دين مبين اسلام آشنا شد. آيت الله شيرازى پس از چندى در حوزه ى علميه ى نجف از محضر درس اساتيد برجسته اى همچون آخوند خراسانى و علامه سيد محمد كاظم يزدى بهره جست و به مدارج عالى علمى و معنوى دست يافت آيت الله سيد عبدالهادى شيرازى مدت زيادى در رأس اساتيد حوزه ى علميه ى نجف قرار داشت. از اين عالم والا مقام مسلمان، علاوه بر چندين رساله در فروع و عبادات اسلامى، كتابى تحت عنوان دار السلام به جاى مانده است.

14 مرداد

شهادت "محمد بن ابى بكر" از ياران امام على(عليه السلام) در مصر توسط معاويه (38 ق)
محمد بن ابى بكر ابن ابى قحافه، يكى از ياران وفادار امام على(عليه السلام) بود كه مادرش، اسماء دختر عميس پس از ابو بكر با امام على ازدواج كرد. او از كودكى دردامان على تربيت شد و به شايستگى، مهر على در دلش جاى گرفت. از اين رو، وى از حواريون و اصحاب خاص آن حضرت شد و مورد عنايت ويژه ى امام قرار داشت. محمد در جنگ جمل در ركاب امير المؤمنين بود كه از جانب امام به حكومت مصر انتخاب شد اما مردم مصر از در نيرنگ با او وارد شده و در اين هنگام، سپاه معاويه به فرماندهى عمرو عاص بر مصر تاخت و حالى كه مردم مصر، عليه او شورش كردند. جنگ شديدى روى داد تا اين كه لشكر محمد بن ابى بكر رو به ضعف نهاد سر انجام، محمد دستگير و به فجيع ترين وجهى به شهادت رسيد. او علاوه بر شجاعت و شهامت زايد الوصفى كه داشت، از علم و درايت و فهم و فراست و زهد و عبادت فوق العاده اى برخوردار بود. امير المؤمنين على، چون خبر شهادت محمد بن ابى بكر را شنيد، سخت بى تابى نمود و چندين بار در خطبه هاى خويش، وى را به اين صفات مى ستود.

14 صفر

تولد "ملا محمد محسن فيض كاشانى" محدث عالم و مفسر بزرگ مسلمان (1007 ق)
ملا محمد محسن بن شاه مرتضى كاشانى حكيم محدث، مفسر، متكلم، عارف و شاعر در كاشان متولد شد او پس از فراگيرى دوره ى مقدمات، از محضر دو استاد بزرگ عهد خود در شيراز به نام سيد ماجد صادقى بحرانى و ملا صدراى شيرازى بهره گرفت. ملا محسن كاشانى پس از مدتى به تشرف دامادى ملا صدرا رسيد و عنوان فيض را برگزيد. تاليفات او را تا 200 اثر ذكر كرده اند كه از مهم ترين آنها مى توان به تفسير صافى. نوادر الاخبار، الوافى، الانوار و الاسرار و كتاب علم اليقين اشاره كرد هم چنين ملا محمد باقر مجلسى (صاحب بحار الانوار) سيد نعمت الله جزايرى، قاضى سعيد قمى، ملا محمد صادق و.. و ده ها عالم فاضل، از جمله شاگردان فيض كاشانى مى باشند ملا محسن در 1091 ق در 84 سالگى در كاشان بدرود حيات گفت و در همان شهر به خاك سپرده شد.

18 صفر

شهادت "اويس قرنى" صحابى امام على(عليه السلام) در جنگ صفين (37 ق)
اويس بن عامر تميمى از پارسايان نامدار صدر اسلام، ملقب به سيد التابعين و از اصحاب و حواريون حضرت على(عليه السلام) بود. وى در "قرن" از نواحى يمن ديده به جهان گشود و زمانى كه خبر رسالت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به او رسيد، ايمان آورد. اويس به خاطر پرستارى از مادرش نتوانست پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) را از نزديك زيارت كند پيامبر او را نفس الرحمان ناميد و فرمود: "من از سوى يمن، بوى خدا مى شنوم". اويس يك بار براى ديدن پيامبر به مدينه آمد، اما چون مادرش اجازه توقف بيش از نيم روز در مدينه را به وى نداده بود، براى حفظ حرمت كلام مادرش، بدون اين كه موفق به زيارت پيامبر(صلى الله عليه وآله) گردد به يمن باز گشت. سر انجام در جنگ صفين به يارى حضرت على(عليه السلام) شتافت و در نبردى سخت با سپاهيان معاوية بن ابى سفيان، به درجه ى رفيع شهادت نايل آمد.

18 صفر

رحلت علامه "ميرحامد حسين هندى" عالم برجسته ى اهل هند (1306 ق)
مير حامد حسين، از علماى بزرگ شيعه را از بزرگان فقهى اثنى عشريه و جامع علوم عقلى و نقلى مى باشد. وى علاوه بر فقاهت، در ديگر علوم دينى مانند حديث و اخبار، آثار، معرفت، احوال رجال فريقين و علم كلام، به ويژه در مبحث امامت داراى مقام عالى بود. بيشتر عمر مير حامد حسين به تحرير و كتابت و نشر آثار دينى مصروف گشت تا آن جا كه دست راستش از كار باز ماند و از آن پس به ناجار با دست چپ نويسندگى مى نمود. اثر معروف وى، عبقات الانوار نام دارد.

20 صفر

اربعين حسينى (روز زيارتى مخصوص حضرت سيد الشهدا)

20 صفر

ورود اهل بيت سيد الشهداء به كربلاى حسينى (61 ق)
بنا بر روايتى مقارن چهلمين روز شهادت امام حسين(عليه السلام) به سرزمين كربلا بازگشتند. بنابر همين روايت، خاندان امام حسين(عليه السلام) در آنجا با صحابى بزرگ پيامبر، جابر بن عبدالله انصارى و عده اى ديگر از ياران امام مواجه شدند كه براى زيارت قبر امام حسين(عليه السلام) آمده بودند. آنان با سوگوارى و سوز و گدازى حسرت بار، ياد آن امام شهيد و مظلوم را گرامى داشتند و پس از مدتى راهى مدينه شدند.

20 صفر

ورود "جابر بن عبدالله انصارى" به سرزمين كربلا و زيارت قبر مبارك امام حسين(عليه السلام) (61 ق)

20 صفر

درگذشت شيخ "جعفر شوشترى" محقق و عالم بزرگ مسلمان (1303 ق)
شيخ جعفر بن حسين بن على شوشترى از محققين و علماى بزرگ اسلام و فقيهان عالى مقام و مجتهدين اماميه بود. اوقات او در امور دينى و ارشاد مردم و موعظه سپرى گرديد. وى از شاگردان محمد حسن نجفى، صاحب جواهر (شيخ مرتضى انصارى و شريف العلماى مازندرانى و ديگر بزرگان بود، وى اولين كسى است كه در مسجد سپهسالار تهران اقامه ى جماعت نمود. وى در حوالى كرمانشاه بدرود حيات گفت و جنازه اش به نجف منتقل و مدفون شد از شيخ جعفر شوشترى تاليفات ارزشمند و متعددى به جاى مانده كه هر يك از آن ها، نشان دهنده ى وسعت فكر و دقت نظر اوست. اصول الدين الخصائص الحسينيه و مجالس البكا از آن جمله اند.

20 صفر

تولد آيت الله العظمى "مرعشى نجفى" (1315 ق)

24 صفر

شهادت آيت الله ميرزا "على غروى تبريزى" در بازگشت از زيارت كربلا به نجف توسط مزدوران بعث (1419 ق، 29 خرداد 1377 ش)

27 صفر

رحلت فقيه بزرگوار آيت الله العظمى "سيد عبدالاعلى موسوى سبزوارى" (1414 ق)
آيت الله حاج سيد عبدالاعلى فرزند سيد على رضا موسوى سبزوارى از علماى نجف اشرف در صفر سال 1328 ق در سبزوار تولد يافت و پس از تحصيل مقدمات سطوح در سبزوار و خراسان به نجف اشرف مهاجرت نمود وى در نجف از محضر درس آيات عظام: ميرزاى نائينى، آقا ضياء الدين عراقى، سيد ابو الحسن اصفهانى و شيخ محمد حسين غروى اصفهانى، فقه و اصول را آموخت و به درجه ى اجتهاد نايل گرديد. آيت الله سبزوارى فلسفه و حكمت را نزد آيت الله بادكوبه اى و تفسير و اخلاق را نزد مرحوم بلاغى آموخت و سپس به تدريس خارج فقه و اصول و تفسير پرداخت و بسيارى از فضلاى نجف از درس او استفاده نمودند، از جمله آثار اين عالم بزرگ عبارتند از لباب المعارف، حاشيه بر بحار الانوار، حاشيه بر تفسير صافي، عدالت، حاشيه بر جواهر، حاشيه بر عروة الوثقى و حاشيه بر وسيله، آيت الله سبزوارى پس از ارتحال آيت الله العظمى خويى زعامت حوزه ى علميه ى نجف را به عهده گرفت سر انجام آن عالم فرزانه در 25 مرداد 1372 ش در 86 سالگى جان به جان آفرين تسليم كرد و در نجف اشرف مدفون گرديد.

28 صفر

رحلت جانسوز پيامبر گرامى اسلام حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) (11 ق)
پيامبر عظيم الشان اسلام حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) در سن شصت و سه سالگى پس از 23 سال رسالت و نبوت به لقاى معبود شتافت دين اسلام در مكه به كندى پيش مى رفت و آزار مشركان مانع رشد اسلام بود اما در مدينه، تحول بزرگى در نشر اسلام حاصل شد و اسلام، تمام جزيرة العرب را فرا گرفت. هر چند رسول خدا(صلى الله عليه وآله) تلاش فراوانى در حفظ نظم و انضباط دينى مردم انجام دادند ولى پس از رحلت آن بزرگوار، مردم به بزرگترين وصيت حضرتش كه پيروى از امير المؤمنين بود، عمل نكردند.

28 صفر

شهادت "امام حسن مجتبى(عليه السلام)" (50 ق)
معاويه كه وجود امام حسن(عليه السلام) را براى بيعت گرفتن يزيد مانع مى ديد. به جعده دختر اشعث خوارجى و همسر امام نوشت: اگر شوهرت را مسموم كنى، تو را به عقد پسرم يزيد در خواهم آورد و صد هزار درهم نيز به همراه نامه براى جعده فرستاد، اين وعده، كار خودش را كرد و اين زن به هواى ازدواج با يزيد، پسر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را مسموم نمود. هر چند هيچ گاه به آرزوى پليد خود نرسيد. سن شريف امام حسن مجتبى(عليه السلام) به هنگام شهادت 47 سال و مدت امامت آن حضرت 10 سال بوده است.

30 صفر

توطئه ى سران قريش براى كشتن پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) (1 ق)
دعوت پيامبر اسلام به اين دين الهى بر سران مشرك عرب گران آمد. بدين جهت از آغاز ظهور پيامبر(صلى الله عليه وآله) با او مخالفت و دشمنى ورزيدند آنان از هر راه ممكن بر آن حضرت سخت گرفته و براى او مانع تراشى كردند. به ويژه نسبت به مردمى كه مسلمانى اختيار كردند، با شدت تمام رفتار نمودند. با درگذشت ابو طالب، مشركان قريش جرأت بيشترى پيدا كرده و بر فشارهاى خويش نسبت به رسول خدا(صلى الله عليه وآله) افزودند. سر انجام در واپسين وزهاى ماه صفر سال سيزدهم بعثت، چهل نفر از سران قريش در "دار الندوه" كه محل اجلاس اعيان و اشراف قريش بود. جلسه اى تشكيل داده و تصميم گرفتند كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را به طور ناجوانمردانه به قتل برسانند. آنان قرار گذاشتند كه از هر طايفه يك نفر به صورت گروهى به خانه ى رسول خدا هجوم آورده و آن حضرت را در رختخواب به قتل آورند. اما جبرئيل اين خبر را به پيامبر داد و پس از خوابيدن امام على(عليه السلام) در رختخواب پيامبر(صلى الله عليه وآله)، و فريب خوردن كفّار آن حضرت توانست هجرت بزرگ و تاريخى خويش را به مدينه آغاز كند.

30 صفر

شهادت "حضرت امام على بن موسى الرضا(عليه السلام)" در مرو (203 ق)
سال هاى پايانى حيات مبارك امام رضا(عليه السلام) به جنگ هاى داخلى امين و مأمون بر سركسب قدرت، پيروزى مأمون و در نهايت قبول و لايتعهدى مامون توسط امام سپرى شد. با استقرار مأمون بر تخت خلافت، او كه از جانب امام، احساس خطر مى كرد، براى تحت نظر داشتن حضرت و نيز تظاهر به علاقه به خاندان پيامبر، امام رضا را به مرو فرا خواند، هر چند حضرت، در ابتدا اين دعوت را نپذيرفت ولى از سوى مامون اصرار و تاكيدهاى فراوانى صورت گرفت تا اينكه، امام راهى مرو گرديد در تاريخ وفات امام رضا(عليه السلام) اختلاف نظر وجود دارد برخى سال 202 و برخى سال 203 را سال شهادت آن حضرت دانسته اند. از نظر ماه شهادت نيز كلينى و شيخ مفيد ماه صفر را بدون تعيين روز ياد كرده اند. مسعودى، مورخ مشهور نيز ماه صفر را روز رحلت آن امام دانسته است. به نظر مى رسد كه در عرف شيعه، سخن نوبختى پذيرفته شده است، حضرت امام رضا(عليه السلام)در سن پنجاه سالگى در حالى كه بيست سال از امامت آن حضرت مى گذشت به دست مأمون عباسى مسموم گرديد.