(صفحه 340)
قبل از آن با احرام اعاده كند.
مسأله 989 ـ تقديم اعمال مكه بر وقوفين و اعمال منى بر اين افراد واجب نيست بلكه جايز است، لذا اين افراد اگر نتوانند اعمال مكه را مثل سايرين در وقت اختيارى آن انجام دهند مى توانند نايب بگيرند.
مسأله 990 ـ كسى كه اعمال مكه را بر وقوفين و اعمال منى مقدم مى دارد بايد تمام پنج عمل را قبلاً انجام دهد، و نمى تواند طوافها را انجام دهد و سعى را بعد بجا آورد يا طواف نساء را بعد انجام دهد.
مسأله 991 ـ زنى كه مى خواهد اعمال مكه را بر وقوفين مقدم بدارد اگر نتواند همه اعمال را انجام دهد، مثلاً بعد از سعى حيض شود احتياط آن است كه مجدداً همه اعمال را بعد از پاك شدن اعاده كند، و اگر فرصت نكرد بايد نايب بگيرد، و نايب بايد تمام آن اعمال را بعد از اعمال روز عيد بجا آورد.
مسأله 992 ـ در موارد ضرورى تقديم طواف نساء و نماز آن بر سعى اشكالى ندارد، مثلاً اگر زن بترسد كه بعد از سعى حيض شود مى تواند قبل از سعى طواف
(صفحه 341)
نساء و نماز آن را بجا آورد، هر چند احتياط اين است كه در اين فرض هم نايب بگيرد تا بعد از سعى طواف نساء او را انجام دهد.
مسأله 993 ـ كسى كه اعمال حج را بر وقوفين مقدم مى دارد نمى تواند بعد از سعى حج، حلق يا تقصير كند، بلكه حلق يا تقصير حج را بايد روز عيد در منى انجام دهد، و اگر انجام داد علاوه بر اينكه محرمات احرام بر او حلال نمى شود، بلكه در صورت علم و عمد كفاره هم دارد.
مسأله 994 ـ اگر بعد از بازگشت از منى متوجه شوند كه امكان اعاده اعمال مكه براى آنها وجود دارد، لازم نيست اعاده كنند مگر در مورد گروه سوم كه بايد در صورت كشف خلاف اعمال را اعاده كنند، هر چند اعاده اعمال براى دو گروه اول نيز مطابق احتياط است.
مسأله 995 ـ احكام نيابت در اعمال مكه مثل نيابت در اعمال عمره است. اما نيابت گرفتن در اعمال مكه بشرطى صحيح است كه مطمئن باشد تا آخرين زمان ممكن اقامت خودش نتواند انجام دهد.

(صفحه 342)
مسأله 996 ـ كسى كه مجاز است اعمال مكه را بر وقوفين مقدم بدارد، در صورت انجام آن اعمال تمام محرمات احرام در يك مرحله بعد از حلق يا تقصير از وى برداشته مى شود.

(صفحه 343)

12 ـ ماندن در منى

مسأله 997 ـ واجب است شب يازدهم و دوازدهم ذى الحجه در منى بماند. كه اين ماندن را «بيتوته» مى گويند.
مسأله 998 ـ گروههاى زير علاوه بر شب يازدهم و دوازدهم شب سيزدهم را نيز بايد در منى بمانند:
1 ـ كسى كه در حال احرام صيد كرده باشد، و اگر صيد را گرفته باشد و نكشته باشد به احتياط واجب بايد شب سيزدهم نيز بماند. و خوردن گوشت صيد يا نشان دادن صيد اين حكم را ندارد.
2 ـ زن يا مردى كه قبل از انجام طواف نساء با هم نزديكى كرده باشند، حتى اگردراحرام عمره تمتع نزديكى كرده باشند، ولى ساير استمتاعات اين حكم را ندارد.
3 ـ كسى كه روز دوازدهم از منى كوچ نكند و تا غروب در منى ماند، اما اگر روز دوازدهم از منى كوچ كند،
(صفحه 344)
ولى براى كارى به منى برگردد و تا غروب بماند اين حكم را ندارد.
مسأله 999 ـ بر افراد زير واجب نيست شبهاى يازدهم و دوازدهم در منى بمانند:
1 ـ بيماران و پرستاران آنها، و كسانى كه به هر جهت ماندن آنها در منى برايشان مشقت داشته باشد.
2 ـ كسانى كه بترسند اگر در منى بمانند اموال آنها در معرض خطر قرار مى گيرد.
3 ـ كسانى كه شب را تا صبح در مكه بيدار و به عبادت مشغول باشند.
مسأله 1000 ـ فردى كه عبادت در مكه را انتخاب مى كند بايد از مغرب تا طلوع فجر بيدار و مشغول عبادت باشد. و اگر مقدارى از آن را بخوابد كفايت نمى كند، بلى چرت زدن به مقدار كم و كارهاى ضرورى از قبيل خوردن، آشاميدن، تطهير و تجديد وضو مانعى ندارد.
مسأله 1001 ـ عبادت در خارج از مكه حتى در بين راه مكه و منى كفايت نمى كند.