بسم الله الرحمن الرحيم

پيام مرجع عاليقدر شيعه حضرت آية الله العظمى فاضل لنكرانى به مناسبت ايّام فاطميّه، سال 1381

{ إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمْ اللهُ فِي الدُّنْيَا وَالاْخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُهِيناً} (احزاب: 4)
وقال رسول الله (صلى الله عليه وآله) : «فاطمة بضعة منّي من آذاها فقد آذاني».

يكى از بزرگترين افتخارات شيعه، داشتن شخصيّتى است كه سيّده زنان عالم و داراى مقام عصمت و طهارت بود و به مقتضاى آيه تطهير ـ كه در مورد پنج تن نازل شد كه در رأس آنها رسول گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) است ـ از هر رجس و پليدى و هر گناه و معصيت بر حسب اراده تكوينى خداوند متعال دور، و به طهارت مطلقه و پاكى از هر جهت آراسته است. مقام شامخ آن بزرگوار از افق افكار محدود و نارساى ما بيرون، و دست انديشه و فكر ما از پى بردن به آن كوتاه است. او اولين شهيده راه پر افتخار ولايت و امامت بود وائمه معصومين(عليهم السلام) عموماً به فرزندى ايشان افتخار مى كردند. فاطمه زنى است كه در اوج مظلوميت و با وجود مصائب فراوان خصوصاً مصيبت از دست دادن پيامبر(صلى الله عليه وآله) و در شرائط بسيار حساس كه بشر عادى حتّى قادر بر تكلّم معمولى نيست، در حضور حكّام و بزرگان قوم آنچنان خطبه اى ايراد مى كند كه خردمندان از درك آن عاجزند كه چگونه يك زن در چنين موقعيتى بتواند اينگونه مستدل و محكم سخن گويد آنهم مطالبى بسيار مهم و مربوط به توحيد و نبوت و امامت و نيز سرزنش كسانى كه به حكم راحت طلبى و زندگى آرام وظيفه الهى خود را ترك و در برابر ظلم ديگران سكوت نموده اند.

آرى بايد اعتراف نماييم كه مع الاسف بعد از گذشت يكهزار و چهارصد سال نتوانسته ايم آن گوهر بى نظير را بشناسيم و از آن تأسف آورتر آنكه جهل و نادانى و چه بسا هواهاى نفسانى و فريب افكار به ظاهر جديد خوردن، سبب آن گرديده كه برخى كوردلان، مقامات آن حضرت را مورد ترديد قرار دهند آرى هرگز براى بشر عادى قابل فهم نيست كه يك زن از نوع بشر، به حدّى از رشد و تعالى برسد كه رضايت او محور رضايت حق تعالى گردد.

مدتى است مطالبى عارى از حقيقت و كاشف از عناد و لجاج در مورد ايشان گفته يا نوشته مى شود كه وجدان هر منصف و علاقمند به حقيقت را جريحه دار مى سازد. صحيح است كه مسأله وحدت موردتأكيد معمار بزرگ انقلاب اسلامى حضرت امام خمينى(قدس سره) بود امّا مقصود آن حضرت اين نبود كه شيعه از مبانى اعتقادى متقن و محكم خويش دست بردارد و شاهد كذب و دروغ حتّى نسبت به فاطمه زهرا سلام الله عليها باشد. بلكه به وضوح مقصود ايشان اين بود كه مسلمين عموماً در برابر دشمنان اسلام ابر قدرت جهانى شوند تا دشمن نتواند در حقيقت اسلام رخنه ايجاد نمايد.

اينك بر شيعيان و پيروان اهل بيت(عليهم السلام) است كه دوشنبه روز سوّم جمادى الثانية را كه برحسب روايت صحيحه مصادف با شهادت آن حضرت است و دولت جمهورى اسلامى ايران آن را تعطيل رسمى اعلام كرده هر چه با شكوهتر عزادارى نمايند و مجالس و محافل آن حضرت را كمّاً و كيفاً رونق بخشيده و با دستجات عزادار در كوچه ها و خيابانها ظاهر شوند تا فى الجمله حق آن شهيده را ادا كرده باشيم. پيدا است كه بى تفاوتى در اين رابطه آثار منفى نگران كننده در پيش خواهد داشت. والسلام على جميع عباد الله الصالحين.

محمّد فاضل لنكرانى
18/5/1381