(صفحه141)
بداند وقت به اندازهاى هست كه ركعت دوّم او هم در وقت
واقع مىشود).
نماز آيات
مسأله : يكى از نمازهاى واجب «نماز آيات» است كه
به سبب پيش آمدن اين حوادث واجب مىشود: زلزله، خسوف (ماهگرفتگى)، كسوف (خورشيد گرفتگى)، و نيز
رعد و برق و وزيدن بادهاى زرد و سرخ در صورتى كه بيشتر
مردم بترسند.
چگونگى نماز آيات
مسأله : نماز آيات دو ركعت است و هر ركعت آن
پنج ركوع دارد. قبل از هر ركوع، سوره حمد و سوره ديگرى از قرآن خوانده
مىشود; يعنى در دو ركعت، ده حمد و ده سوره خوانده مىشود، ولى
مىتوان يك سوره را پنج قسمت كرده و قبل از هر ركوع يك قسمت از آن را خواند،
كه در اين صورت در دو ركعت دو حمد و دو سوره خوانده مىشود.
در اينجا با تقسيم سوره «اخلاص» چگونگى نماز آيات را بيان
مىكنيم:
* ركعت اوّل
پس از تكبيرة
الاحرام، سوره حمد را بخواند و «بسم الله الرحمن الرحيم» بگويد و به ركوع رود.
(صفحه142)
سپس بايستد و بگويد: «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» و به ركوع رود.
بار ديگر بايستد و بگويد: «اللهُ الصَّمَدُ» و به ركوع رود.
باز از ركوع سر بردارد و بگويد: «لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ» و به ركوع
رود.
و باز از ركوع سربردارد و بگويد:
«وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ» و به ركوع رود.
و بعد از سربرداشتن از
ركوع به سجده رود و پس از انجام دو سجده براى ركعت دوّم برخيزد.
* ركعت دوّم
ركعت دوّم را نيز مانند ركعت اوّل بجا مىآورد و سپس
با تشهد و سلام، نماز را به پايان مىبرد.
احكام نماز آيات
مسأله :
اگر يكى از سببهاى نماز آيات در شهرى اتفاق بيفتد، فقط مردم همان شهر بايد
نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاى ديگر واجب نيست.
مسأله :
اگر دريك ركعت از نماز آيات پنج مرتبه حمد و سوره بخواند و در ركعت ديگر يك حمد
بخواند و سوره را تقسيم كند، صحيح است.
مسأله : مستحب است پيش از ركوع دوّم،
چهارم، ششم، هشتم و دهم قنوت بخواند و اگر تنها يك قنوت پيش از ركوع دهم بخواند،
كافى است.
مسأله : هر يك از ركوعهاى نماز آيات ركن
است،
(صفحه143)
پس اگر عمداً يا سهواً كم يا زياد شود، نماز باطل
است.
مسأله : نماز آيات را مىتوان به جماعت خواند، كه در اين صورت حمد و
سورهها را تنها امام جماعت مىخواند.
نمازهاى مستحب
مسأله : نمازهاى مستحب بسيار است و
اين نوشته گنجايش تمام آنها را ندارد، امّا برخى از آنها را كه اهميت بيشترى
دارد، مىآوريم:
نماز عيد
مسأله : در دو عيد «فطر» و «قربان» خواندن
نماز مخصوصِ عيد، مستحب است.
وقت نماز عيد
مسأله : وقت نماز عيد از طلوع آفتاب است تا
ظهــر.
مسأله : مستحب است در عيد فطر بعد از بلند شدن آفتاب، افطار كنند و زكات
فِطرهرا بخوانند.
1 . نماز مستحب را «نافِلَه» گويند.
2
. زكات فطره يكى از واجبهاى مالى است كه روز عيد فطر بايد پرداخت شود. (به مسأله 382 مراجعه كنيد).
(صفحه144)
چگونگى نماز عيد
مسأله : نماز عيد دو ركعت با نُه قنوت است و
اين گونه خوانده مىشود:
* در ركعت اوّل نماز پس از حمد و سوره بايد پنج
تكبير گفته شود و بعد از هر تكبير يك قنوت و بعد از قنوت پنجم تكبير ديگرى گفته
مىشود و سپس ركوع و دو سجده به جا آورده مىشود.
* در ركعت دوّم
پس از حمد و سوره چهار تكبير گفته مىشود و بعد از هر تكبير يك قنوت و بعد
از قنوت چهارم تكبير ديگرى گفته مىشود و سپس ركوع و دو سجده و تشهد و سلام
به جا آورده مىشود.
* در قنوتهاى نماز عيد هر دعا و ذكرى بخوانند،
كافى است، ولى بهتر است اين دعا را بخوانند:
«اَللّهمَّ اَهْلَ الْكِبْرِياءِ وَالْعَظَمَةِ، وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَروتِ، واَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ، وَاَهْلَ التَّقوى وَالْمَغْفِرَةِ، اَسْألُكَ بِحَقِّ هذَا الْيَومِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسلِمينَ عيداً، وَلِمُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَشَرَفَاً وَكَرامَةً وَمَزيداً، اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تُدخِلَنِي في كُلِّ خَيْر اَدْخَلْتَ فيهِ مَحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّد، وَاَنْ تُخْرِجَنِي مِنْ كُلِّ سُوء اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّد، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ، اَلّلهُمَّ اِنّي اَسْألُكَ خَيْرَ ما سَألَك َ بهِ عِبادُكَ الصَّالِحُونَ وَاَعُوذُبِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُكَ الْمُخْلَصُونَ».
(صفحه145)
نافلههاى شبانهروزى
نافلههاى شبانهروزى در غير روز جمعه 34 ركعت
است كه از جمله آنها يازده ركعت «نافله شب» و دو ركعت «نافله صبح» و دو ركعت
«نافله عشا» مىباشد كه ثواب بسيار دارد.
نماز شب
مسأله :
نماز شب 11 ركعت است كه بدين ترتيب خوانده مىشود:
چهار تا دو ركعتى: به نيت نافله شب.
دو ركعت: به نيت نافله شب.
يك ركعت: به نيت
نافله وَتْر.
وقت نماز شب
مسأله : وقت نماز شب از نصف شب است تا اذان
صبح و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود.
مسأله : مسافر و كسى كه براى او سخت
است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مىتواند آن را در اوّل شب
بجاآورد.
1 . براى آشنايى بيشتر با نافلههاى شبانهروزى به رساله توضيح المسائل مسأله 764 مراجعه كنيد.
(صفحه146)
نماز غُفيلَه
مسأله : يكى ديگر از نمازهاى مستحبى، نماز
«غُفيلَه» است كه بين نماز مغرب و عشا خوانده مىشود.
كيفيّت نماز غفيله
مسأله :
نماز غفيله دو ركعت است، كه در ركعت اوّل پس از حمد، بايد اين آيه خوانده شود:
{وَذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادى فِى الظُّلُمَاتِ اَنْ لاَ اِلَهَ اِلاَّ اَنْـتَ سُبْحَانَكَ اِنِّى كُنْتُ مِنَ الظَّـالِمِينَ فَاستَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِك نُنْجِى الْمُؤْمِنينَ}. (سوره انبياء / 87)
و در ركعت دوّم پس از حمد، اين آيه خوانده شود:
{وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لايَعْلَمُهَا اِلاَّ هُوَ و يَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ و مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَة اِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّة فِى ظُلُمَاتِ الاَْرْضِوَلاَ رَطْب وَلاَيَابِساِلاَّ فِىكِتَابمُبين}.
(سوره انعام/ 59)
و در قنوت آن، اين دعا خوانده مىشود:
«اَلّلهُمَّ اِنّي اَسأَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الّتِي لا يَعْلَمُهَا اِلاَّ اَنْتَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مَحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَأنْ تَفْعَل بى كذا و كذا.(1) اَلّلهُمَّ اَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتِي، وَ الْقادِرُ عَلَى طَلِبَتيِ، تَعْلَمُ حاجَتِي، فَأسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمّد وَ آلِ مُحَمَّد عَلَيْهِ و عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَيْتَهَا لِي».
1 . به جاى كلمه «كذا و كذا» مىتواند حاجتهاى خود را از خدا بخواهد.
(صفحه147)
روزه
يكى ديگر از كارهاى واجب و برنامههاى اسلام
براى خودسازى انسانها «روزه» است، روزه آن است كه انسان از اذان صبح تا مغرب براى
اطاعت فرمان خداوند از برخى كارها كه شرح آنها خواهد آمد، بپرهيزد.
نيّت روزه
مسأله :
روزه از عبادات است و بايد براى انجام فرمان خداوند بجا آورده شود و اين همان
«نيّتِ» روزه است.
مسأله : انسان مىتواند در هر شبى از ماه
رمضان براى روزه فرداى آن نيّت كند و بهتر است كه شب اوّل ماه هم نيّت روزه همه
ماه را بنمايد.
مسأله : لازم نيست نيّت روزه را به زبان بگويد،
بلكه همين قدر كه براى انجام دستور خداوند
عالماز اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد،
كافى است.
(صفحه148)
مُبطلات روزه
مسأله : روزهدار بايد از اذان
صبح تا مغرب از برخى كارها بپرهيزد و اگر يكى از آنها را انجام دهد، روزهاش
باطل مىشود. به مجموعه اين كارها «مُبطلاتِ روزه» مىگويند، كه از
جمله آنهاست:
* خوردن و آشاميدن.
* رساندن غبار غليظ به حلق.
* فرو بردن تمام سر در آب.
* قى كردن.
* دروغ بستن به
خدا و پيامبر(صلى الله عليه وآله) و امامان معصوم(عليهم السلام).
* باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح.
* استمنا.
بجز آنچه گفته
شد، كارهاى ديگرى نيز روزه را باطل مىكند كه براى آشنايى با آنها
مىتوانيد به رساله توضيح المسائل، مسأله 1645 صفحه 323 مراجعه
كنيد.
احكام مُبطلات روزه
* خوردن و آشاميدن
مسأله : اگر روزهدار عمداً چيزى
بخورد يا بياشامد، روزهاش باطل مىشود.
مسأله :
اگر كسى عمداً چيزى را كه لاى دندانش مانده
(صفحه149)
است فرو برد، روزهاش باطل مىشود.
مسأله :
فرو بردن آب دهان، روزه را باطل نمىكند، هر چند زياد باشد.
مسأله :
اگر روزهدار به سبب فراموشى (يادش نيست كه روزه است) چيزى بخورد يا
بياشامد، روزهاش باطل نمىشود.
مسأله : انسان نمىتواند بخاطر
ضعف روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او به قدرى است كه معمولاً نمىشود آن را
تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.
* تزريق آمپول
مسأله : روزه دار بايد از تزريق سرم و
آمپولى كه به جاى غذا به كار مىرود خوددارى كند، ولى ساير آمپولها اشكال
ندارد.
* رساندن غبار غليظ به حلق
مسأله : اگر روزهدار غبار غليظى به حلق
برساند، روزهاش باطل مىشود چه غبار خوراكىهاباشد مانند آرد يا
غير خوراكى مانند خاك.
مسأله : بخار غليظ و دود سيگار و تنباكو بنا
بر احتياط واجب روزه را باطل مىكند.
* فرو بردن تمام سر در آب
مسأله :
اگر روزهدار عمداً تمام سر را در آب فرو برد،
(صفحه150)
بنابر احتياط واجب روزهاش باطل
مىشود.
مسأله : اگر روزهدار بىاختيار در
آب بيفتد و تمام سر او را آب بگيرد يا فراموش كند كه روزه است و سر در آب فرو برد
روزه او باطل نمىشود، ولى همين كه فهميد بايد فوراً سر را از آب بيرون
آورد.
* قى كردن
مسأله : هر گاه روزهدار عمداً قى كند، هر چند به سبب بيمارى باشد،
روزهاش باطل مىشود.
مسأله : اگر روزهدار نداند روزه است يا
بىاختيار قى كند، روزهاش باطل نمىشود.
قضا و كفّاره روزه
* روزه قضا
مسأله :
اگر كسى روزه ماه رمضان را به واسطه عذرى (بيمارى، سفر و...) نگيرد، بايد بعد از
ماه رمضان قضاى آن را بجا آورد.
* كفاره روزه
مسأله : كسى كه بدون عذر روزه خود را با يكى
از مبطلات روزه باطل كند، بايد قضاى آن را بجا آورده و
يكى از اين كارها را نيز انجام دهد، و اين همان كفاره روزه است:
* آزاد كردن يك بَرده.
(صفحه151)
* دو ماه روزه گرفتن كه سى و يك روز آن بايد پى در پى
باشد.
* سير كردن شصت فقير يا دادن يك مُدّ
طعاماز آنها.
كسى كه كفّاره بر او واجب
مىشود، بايد يكى از كارهاى فوق را انجام دهد، و چون امروزه «برده» به معناى
فقهىِ آن يافت نمىشود، مورد دوّم يا سوّم را انجام مىدهد و اگر هيچ
يك از اينها برايش مقدور نيست، بايد يا 18 روز روزه بگيرد و يا چند مدّ طعام (به
مقدارى كه مىتواند) به فقير بدهد. و اگر هيچكدام را نتواند انجام دهد، هر
قدر از اين دو را كه مىتواند عمل كند و اگر آن را هم نتواند انجام دهد،
بايد استغفار كند البته احتياط واجب آن است كه اگر بعداً بتواند، كفّاره را
بدهد.
احكام قضا و كفّاره روزه
مسأله : لازم نيست قضاى روزه را فوراً بجا
آورد، ولى بنابر احتياط واجب بايد تا رمضان سال بعد، انجام دهد.
مسأله :
انسان نبايد در بجا آوردن كفاره كوتاهى كند، ولى لازم نيست فوراً آن را انجام دهد
و اگر چند سال بر آن بگذرد چيزى بر آن اضافه نمىشود.
مسأله :
اگر به سبب عذرى مانند سفر، روزهنگرفته و پس از رمضان عذر او برطرف شود وتا
رمضان سال بعد عمداً
1 . مدّ طعام تقريباً ده سير (750 گرم) گندم يا جو و مانند اينهاست.
(صفحه152)
قضاى آن را بجا نياورد، بايد علاوه بر قضا، براى هر روز يك
مُدّ طعام به فقير بدهد واگر با عذر قضاى آن را بجا نياورد بنابر احتياط واجب،
علاوه بر قضا بايد يك مُدّ طعام هم به فقير بدهد.
مسأله :
اگر به سبب بيمارى نتواند روزه بگيرد و آن بيمارى تا رمضان سال بعد طول بكشد قضاى
آن ساقط مىشود، ولى بايد براى هر روز يك مُد طعام به فقير بدهد.
روزه مسافر
مسأله :
مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نمىتواند در
آن سفر روزه بگيرد، ولى بايد قضاى آن را بجا آورد. و مسافرى كه نمازش را تمام
مىخواند; مثل كسى كه شغل او سفر است، بايد در سفر روزه بگيرد.
مسأله :
اگر روزهدار بعد از ظهر مسافرت كند، بايد روزه خود را تمام كند و صحيح
است.
مسأله : اگر روزهدار پيش از ظهر مسافرت كند، وقتى به «حدّ ترخّص»
برسد; يعنى به جايى برسد كه صداى اذان شهر را نشنود و ديوارهاى آن را نبيند، بايد
روزه خود را باطل كند و اگر پيش از آن روزه را باطل كند، علاوه بر قضا، بنابر
احتياط واجب كفّاره هم دارد.
مسأله : مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولى
اگر براى فرار از روزه باشد، مكروه است.
(صفحه153)
مسأله :
اگر مسافر، پيش از ظهر به وطنش برسد، يا به جايى برسد كه مىخواهد ده روز در
آنجا بماند، چنانچه تا آن وقت، كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده،
بايد آن روز را روزه بگيرد و اگر انجام داده، روزه آن روز واجب نيست و بعداً بايد
قضاى آن را بجا آورد.
مسأله : اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش يا به جايى
كه مىخواهد ده روز بماند برسد، نبايد آن روز را روزه
بگيرد.
زكات فِطره
مسأله : پس از پايان يافتن ماه مبارك رمضان;
يعنى در روز عيد فطر، بايد مقدارى از مال خود را به عنوان زكات فطره به فقير
داد.
مقدار زكات فطره
مسأله :
مقدار زكات فطره براى خود انسان و كسانى كه نانخور او هستند; مانند همسر و
فرزند، هر نفر يك صاع (تقريباً سه كيلو) مىباشد.
جنس زكات فطره
مسأله :
جنس زكات فطره، گندم، جو، خرما، كشمش، برنج، ذرّت و مانند اينهاست، و اگر پول يكى
از اينها داده شود كافى است.
(صفحه154)
خُمـس
يكى از وظايف اقتصادى مسلمانان، پرداختن «خُمس»
است كه در برخى از چيزها بايد 51 آنها را براى مصارف مشخصى به مرجع تقليد خود
بپردازند.
مسأله : در هفت چيز، خُمس واجب است:
1 ـ در آمد كسب.
2 ـ
معدن.
3 ـ گنج.
4
ـ غنائم جنگى.
5 ـ جواهرى كه با فرو رفتن در دريا
به دست آيد.
6 ـ مال حلال مخلوط به
حرام.
7 ـ زمينى كه كافر ذِمّى
1 . مسيحيان و يهوديان و زردشتيانى كه با حاكم اسلامى پيمان بستهاند تا ماليات معينى را بپردازند و شرايط خاصى كه در كتابهاى مفصل فقهى آمده، پذيرفتهاند و در عوض، جان و مال آنها در امان است «كافر ذمّى» مىباشند.
(صفحه155)
مسأله :
پرداخت خمس نيز مانند نماز و روزه از واجبات است و تمام افراد بالغ و عاقل كه يكى
از موارد هفتگانه را داشته باشند، بايد به آن عمل كنند.
يكى از آن موارد كه اكثر افراد جامعه را در بر مىگيرد
«خمسِ چيزى است كه از خرج سال انسان و خانوادهاش زياد بيايد».
]اسلام
به كسب و كار افراد احترام گذاشته و تأمين نياز خودشان را بر پرداخت خمس مقدم
داشته است، بنابراين هر كس در طول سال مىتواند تمام مخارج مورد نياز خود را
از درآمدش تأمين كند و در پايان سال اگر چيزى برايش اضافه نيامد، پرداخت خمس بر
او واجب نيست، ولى پس از آنكه بطور متعارف و در حدّ نيازِ خود، زندگى را گذراند;
يعنى نه در مصرف، زيادهروى كرد و نه بر خود تنگ گرفت، اگر در پايان هم چيزى
اضافه آمد،51 آنچه را كه اضافه آمده است بايد براى مصارف مشخصى بپردازد و
54 آن را براى خود نگه مىدارد.
احكام خمس
مسأله :
تا خمس مال را ندهد، نمىتواند در آن تصرف كند; يعنى غذايى كه در آن خمس
باشد نمىتواند بخورد و با پولى كه خمس آن را نداده، نمىتواند چيزى
بخرد.
مسأله : آذوقهاى كه از درآمد سال براى مصرف سالش خريده; مانند برنج،
روغن و چاى، اگر در آخر سال زياد بيايد، بايد خمس آن را بدهد.
(صفحه156)
مسأله :
اگر كودكِ غير بالغ سرمايهاى داشته باشد و از آن سودى به دست آيد، ولىّ
(پدر و جدّ پدرى) او به احتياط واجب بايد خمس آن را بپردازد.
مصرف خمس
مسأله :
خمس مال را بايد دو قسمت كرد، نصف آن كه سهم امام زمان(عليه السلام) است بايد به
مرجع تقليد خود يا نماينده او بپردازند و نصف ديگر را بنا بر احتياط واجب بايد با
اجازه مرجع تقليد به سيد فقير يا سيد يتيم و يا سيدى كه در سفر درمانده است،
بدهند.
(صفحه157)
زكـات
يكى ديگر از وظايف مهم اقتصادى مسلمانان، پرداخت
زكات است. از اهميت زكات همين بس كه در قرآن مجيد بارها پس از نماز آمده و نشانه
ايمان و عامل رستگارى دانسته شده است.
در روايات
متعددى كه از معصومين(عليهم السلام) نقل شده آمده است: «كسى كه از پرداخت زكات
امتناع ورزد، از دين خارج است».
زكات هم مانند
خمس موارد معينى دارد، يك قسم از آن هر سال در روز عيد فطر پرداخته مىشود و
تنها بر كسانى كه قدرت پرداخت آن را (از نظر مالى) دارند واجب است، مسائل اين نوع
از زكات در پايان بحث روزه گذشت.
قسم ديگر، زكات
اموال است، ولى چنين نيست كه تمام اموال مردم مشمول اين قانون باشد، بلكه تنها
نُه چيز است كه زكات دارد.
مسأله : اموالى كه پرداخت زكات آنها واجب
مىباشد
(صفحه158)
عبارت است از:
گندم، جو،
خرما، كشمش، شتر، گاو، گوسفند، طلا و نقره.
مسأله : زكات در صورتى واجب
مىشود كه مورد زكات به حدّ نصاب برسد. نصاب هر يك و مقدار زكات آنها در
جدول زير آمده است:
| رديف |
نوع مال |
نصاب |
مقدار زكات |
| 1 |
گندم، جو، كشمش، خرما |
847 كيلو گرم |
*يك دهم ، در صورتى كه با آب باران و آبجو رودخانه آبيارى شده است |
|
|
|
*يك بيستم ، در صورتى كه با آب دستى و دلو و موتور پمپ آبيارى شده است. |
|
|
|
* سه چهلم در صورتى كه با هر دو آبيارى شده است. |
|
|
اولين نصاب |
يك گوسفند |
| 5 |
شتر |
تا 25 شتر |
هر 5 شتر يك گوسفند |
|
|
26 شتر |
يك شتر |
| 6 |
گاو |
30 گاو |
يك گوسفند يكساله |
| 7 |
گوسفند |
40 گوسفند |
يك گوسفند |
| 8 |
طلا |
15 مثقال |
يك چهلم |
| 9 |
نقره |
105 مثقال |
يك سي ام |
يادآورى: شتر، گاو و
گوسفند، نصابهاى ديگرى نيز دارد كه براى آشنايى با آنها مىتوانيد به رساله
توضيح المسائل، مسأله 1978 به بعد مراجعه كنيد.
(صفحه159)
احكام زكات
مسأله :
اگر حيوان در تمام سال از علف بيابان بچرد، زكات آن واجب است. پس اگر در تمام سال
يا مدّتى از آن، از علف چيده شده يا كاشته شده بخورد، زكات ندارد.
مسأله :
زكات طلا ونقره در صورتى واجب است كه به صورت سكّهاى باشد كه معامله با آن
رواج دارد، بنابراين آنچه امروزه بانوان به عنوان زيور استفاده مىكنند،
زكات ندارد.
مسأله : پرداخت زكات از عبادات است و بايد
آنچه مىپردازد به نيّت زكات و با قصد قربت باشد.
مصرف زكات
مسأله :
مصرف زكات هشت مورد است كه مىتوان آن را در تمام يا برخى موارد آن مصرف كرد
و بعضى از آن موارد بدين قرار است:
* فقير و مسكين.
* بدهكارى كه
نمىتواند قرض خود را بدهد.
* غير مسلمانانى كه اگر به آنها زكات داده شود، به
دين اسلام مايل مىشوند يا در جنگ به مسلمانان كمك مىكنند.
* در راه خدا;
يعنى در كارهايى كه نفع آن به عموم مسلمانان مىرسد و آنچه براى اسلام نفع
داشته باشد; مانند ساختن جاده، پل و مسجد.
1 . براى آشنايى با ساير موارد مصرف زكات مىتوانيد به رساله توضيح المسائل مسأله 1993 مراجعه كنيد.
|
