د حضرت امام خمينی  (رحمة الله عليه) د مرجعيت (مرجع[1] توب) قبوليدل:

د حضرت امام خمينی (رحمة الله عليه) د مرجعيت  قبوليدل د اسلامی نهضت په وخت کی و اسلامی امت ته نه ؤ  معلوم او نامعلومه وه چی  دغه کاروان چی  روان دی تر منزله رسيږی که يه چی  پدی لاره کی توريالی کسان غوښت پدی باره کی شک او ګمان ډيرؤ چی  پدی وخت کی د شاه حکومت هم تصميم نيولی ؤ چی  حضرت امام  (رحمة الله عليه) د منځه يوسی او د دغه دينی نهضت ريښه پری کړی. د دين عالمان د علاميئی او فقهی نظرياتو په واسطه دا لار د هغه عصر پر حاکمانو باندی وتړل چی  په لنډه توګه توضيح ورکوی.

د طاغوت ظالم کسان په سيوری د طوفان چی  د خرداد د قيامه څخه راپورته سوی ؤ پدی فکرؤ چی  د قيام مشر په هر ډول د منځه يوسی ليکن د مرجعيته څخه هم بيره درلود ځکه چی  څوک د سؤال او ځواب حق د مرجع څخه نه درلود. او دغه ظالم حکومت فکر کاوه چی  حضرت آيت الله العظمی بروجردی وفات ئی کړيدی او بل مرجع هم ندی ثابت سوی. او د قيام د مشر يعنی حضرت امام  (رحمة الله عليه) د مرجعيته څخه هم نه ؤ خبر او پدی وخت کی د قم د علمی حوزی استاذان او فاضلان د حضرت امام  (رحمة الله عليه) مرجعيت  ئی اعلان کړل چی  دا اعلان په هغه وخت کی يو ډير سخت کارؤ ليکن استاذ آيت الله فاضل د لومړنيو کسانو څخه ؤ چی  خپل مثبت نظر پدی عبارت اعلان کړل د حضرت مستطاب آيت الله العظمی خمينی مدظله العالی علمی مقام او پاکی ئی د مرجعيت  او د اسلامی حوزی د ساتنی او د مسلمانانو ملاتړ معلوم او هيڅ شک پکښی کی نسته.

په آخرکی دغه اعلامئی وی چی  د ظالم حکومت توره که څه هم پورته سوی ؤ ليکن کښته نه راغلی. که راغلی وی هم پر خپل ځان ئی نښان نيولی ؤ.