(صفحه 60) آن به هم متصل كنند ولى نبايد به نحوى باشد كه صدق رداء كند.
مسأله 128 : نپوشيدن لباس دوخته مخصوص مردان است. بنابراين براى زنان استفاده از لباس دوخته مانعى ندارد.
مسأله 129 : كفاره پوشيدن لباس يك گوسفند است.
مسأله 130 : اگر بعد از احرام از روى ندانستن يا فراموشى متوجه شود، شورت دوخته خود را درنياورده ولى باز درنياورد و با همان شورت اعمال را تمام كند، اعمال او صحيح است، ولى بايد كفاره بدهد.
مسأله 131 : اگر حاجى در حال احرام از پتوى دوخته به صورت روانداز استفاده كند به طورى كه پوشيدن صدق نكند اشكالى ندارد. اما اگر آن را به خود بپيچد به طورى كه مثل لباس شود اشكال دارد، و اگر صدق پوشيدن دوخته كند، كفاره دارد.
(صفحه 61)

پوشاندن تمام روى پا

مسأله 132 : پوشيدن جوراب، كفش، چكمه و امثال آن كه تمام روى پا را بگيرد براى مرد حرام است. و كفاره آن به احتياط واجب يك گوسفند است.
مسأله 133 : پوشيدن دمپايى و كفشهايى كه بندهاى عريض داشته باشند اگر تمام روى پا را نگيرد مانعى ندارد.
مسأله 134 : پوشيدن كفشى كه تمام روى پا را مى گيرد از روى ناچارى جايز است. ولى بايد كفاره آن را بپردازد.
مسأله 135 : سه مورد مذكور (پوشاندن سر ـ پوشيدن لباس ـ پوشاندن تمام روى پا) مخصوص مردان است، و مورد بعد (پوشاندن صورت) اختصاص به زنان دارد.

پوشاندن صورت

مسأله 136 : زن نبايد روى خود را با نقاب، پوشيه و حتى باد بزن بپوشاند، و به احتياط واجب از پوشاندن
(صفحه 62) صورت با گِل و دارو و امثال آن نيز اجتناب كند.
مسأله 137 : گذاشتن دست روى صورت و همچنين گذاشتن صورت روى بالش در هنگام خوابيدن مانعى ندارد.
مسأله 138 : زن نبايد صورت خود را با حوله خشك كند.
مسأله 139 : زن بايد مراقب باشد كه هنگام پوشيدن يا درآوردن مقنعه آن را از صورت دور نگه دارد تا صورتش پوشيده نشود.
مسأله 140 : زن بايد در نماز كمى از اطراف صورت را به عنوان مقدمه پوشش سر بپوشاند. اما بعد از نماز بايد فوراً باز كند.

استعمال عطريات

مسأله 141 : اقوى اين است كه محرم از استعمال عود، مشك، عنبر و زعفران اجتناب كند. و احتياط اين است كه از استعمال آنچه بوى خوش دارد ـ حتى كافور ـ
(صفحه 63) اجتناب كند.
مسأله 142 : ماليدن عطر بر بدن و لباس، و پوشيدن لباس معطر جايز نيست.
مسأله 143 : از گلها يا سبزيهايى كه بوى خوش مى دهند بايد اجتناب شود.
مسأله 144 : استعمال صابون يا شامپو و خميردندانى كه بوى خوش دارد براى محرم جايز نيست.
مسأله 145 : خوردن ميوه هاى خوشبو مثل سيب و بِه در حال احرام مانعى ندارد. و احتياط اين است كه آنها را بو نكنند.
مسأله 146 : خوردن غذاهايى كه مشتمل بر چيزهايى باشد كه استعمال آنها بر محرم حرام است جايز نيست. و كفاره آن بنابر اقوى يك گوسفند است.
مسأله 147 : استعمال خلوق كعبه يا چيزى كه كعبه را با آن خوشبو كنند مانعى ندارد.

(صفحه 64) مسأله 148 : محرم نبايد بينى خود را از بوى بد بگيرد. و اگر گرفت معصيت كرده ولى كفاره ندارد. اما فرار كردن از بوى بد مانعى ندارد.
مسأله 149 : اگر به پوشيدن لباس يا خوردن غذايى كه از جهت بوى خوش حرام است اضطرار پيدا كند بايد بينى خود را بگيرد.
مسأله 150 : كفاره استعمال بوى خوش از روى علم و عمد به احتياط واجب يك گوسفند است.

زينت

الف ـ زيورآلات:
مسأله 151 : استفاده از زيور آلات براى زن محرم جايز نيست. و اگر قصد زينت نداشته باشد به احتياط مستحب از آن اجتناب كند.
مسأله 152 : زيور آلاتى كه زنان به طور معمول هميشه