فهرست مطالب

فصل پنجم: آيه اِصطفاء (بِهْ گزينى)

إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى ءَادَمَ وَنُوحًا وَءَالَ إِبْرَ هِيمَ وَءَالَ عِمْرَ نَ عَلَى الْعَــلَمِينَ * ذُرِّيَّةَم بَعْضُهَا مِنم بَعْض وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ).⁽¹⁾

همانا خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برگزيد; فرزندانى كه برخى شان از برخى ديگرند.⁽²⁾ و خدا شنوا و داناست.

اِصطَفَى اِصْطِفاءً: از ريشه ـ ص، ف، و ـ آن چيز را انتخاب كرد، برگزيد، خالص ترين و ناب ترين و بهترين چيزى را برداشت. برگزيده آن را، به دست آورد. گفته شده است اگر بدون حرف جرّ به كار رود به معناى، خالصِ هر چيزى است. خداوند درباره حضرت مريم فرمود: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَـلـكِ وَطَهَّرَكِ);⁽³⁾ خدا تو را برگزيد و پاك گردانيد».

«طَهَّرَكِ»، يعنى پاك گردانيد. و هماهنگى سياق دليل آن است كه «اصطفا» بدون حرف جرّ; يعنى برگزيد و خالص نمود. و هر گاه كه با «من» به كار رود به معناى آن است كه از ميان عده اى، كسى را برگزيد و انتخاب كرد: ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَـبَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا);⁽⁴⁾ سپس اين كتاب قرآن را به كسانى از