(صفحه 250)
ج ـ اگر صدق حلق كند، كفايت مى كند.

س 671 ـ كسى كه سال اوّل حج او است، آيا در حج بايد سر بتراشد، يا تقصير هم كفايت مى كند؟ و آيا در اين مسأله بين حجة الاسلام و غير آن فرقى هست؟
ج ـ سر تراشيدن تعين ندارد. بلكه تقصير هم كافى است و فرقى بين حجة الاسلام و غير آن نيست.

س 672 ـ كسى كه در حج نايب ديگرى است، گرچه نايب سال اوّل او نيست، ولى منوب عنه تاكنون حجى بجا نياورده، آيا بايد حلق كند؟
ج ـ گرچه به نظر اينجانب براى منوب عنه هم حلق تعين ندارد.ولى در صورت تعيّن هم، براى نايب در فرض سؤال تعين ندارد.

س 673 ـ كسى كه وظيفه اش حلق است، از روى ندانستن مسأله، تقصير مى كند. چه حكمى دارد؟
ج ـ در فرض سؤال كه نمى دانسته كفاره ندارد. ولى بايد حلق كند.

س 674 ـ كسى كه واجب است حلق را اعاده كند، چه تكليفى دارد؟
ج ـ تيغ را به سر بكشد، و كفايت مى كند.

س 675 ـ شخصى كه در حج مخير بين حلق و تقصير بوده است، حلق را انتخاب كرده و مشغول حلق مى شود. بعد از اينكه مقدارى از سر را حلق كرد، پشيمان مى شود و مى خواهد حلق را قطع كرده و با تقصير از احرام خارج شود. بفرماييد كه آيا در اين صورت باز هم تخيير باقى است و اين مرد با تقصير از احرام خارج مى شود يا اينكه حلق تعيين شده و بايد حلق را تمام كند؟
ج ـ تخيير استمرارى است و مى تواند با تقصير از احرام خارج شود.
(صفحه 251)

س 676 ـ شخصى براى ذبح نايب گرفته است آيا بعد از آنكه اطمينان پيدا كرد، ذبح انجام شده، مى تواند حلق كند يا بايد صبر كند تا نايب بيايد و به او خبر ذبح شدن را بدهد؟
ج ـ پس از اطمينان به تحقق ذبح مى تواند حلق يا تقصير كند و خبر دادن موضوعيت ندارد.

س 677 ـ آيا شخص قبل از ذبح قربانى به صرف خريد آن مى تواند حلق كند؟
ج ـ خير، نمى تواند حلق كند.

س 678 ـ كسى كه قبل از ذبح قربانى به گمان اينكه قربانى را ذبح كرده اند، حلق كرده، چه حكمى دارد؟
ج ـ اگر از خبر يك نفر يا ساير امارات اطمينان پيدا كرده كه ذبح انجام گرفته، حلق او صحيح است.

س 679 ـ كسى كه بعد از سعى در عمره تمتع جهلاً تقصير نكرده است، و پس از اعمال حج متوجه شده وظيفه او چيست؟
ج ـ در فرض سؤال حج او به حج افراد تبديل مى شود و احتياط واجب آن است كه بعد از اتمام حج، عمره مفرده هم انجام دهد و در سال آينده نيز حج تمتع انجام دهد.

س 680 ـ كسانى كه مو را روى سر خود كاشته اند، در مورد حلق چه وظيفه اى دارند؟ در وضو و غسل وظيفه آنها چيست؟
ج ـ در وضو براى مسح سر بيخ موها را مسح كند و در غسل بنابر احتياط مثل افراد عادى موها را بشويد و به نظر اينجانب حلق تعين ندارد و مى تواند در حج تقصير كند.

س 681 ـ افضل حلق است يا تقصير؟
(صفحه 252)
حلق افضل است.

بيتوته

س 682 ـ زمان بيتوته در منى در شبهاى 11 و 12 چه مقدار است؟
ج ـ از هنگام غروب تا نصف شب واجب است، و بعيد نيست كه به نيمه دوم شب نيز بشود اكتفا كرد.

س 683 ـ شخصى مدت زمان بيتوته را در منى بوده ولى متوجه نبوده كه بيتوته يكى از اعمال حج او است و نيت نكرده، يا بعد از گذشت چند ساعت از وقت بيتوته متوجه شده وظيفه اش چيست؟
ج ـ در فرض مذكور كفاره بر او نيست و فعلا تكليفى ندارد.

س 684 ـ بعضى از حجاج در شب 11 يا 12 بعد از اعمال مكه به علت راه بندان و يا در اثر اضطرار يا سهل انگارى كمى بعد از نيمه شب وارد منى مى شوند، آيا بايد كفاره بدهند؟
ج ـ با فرض اينكه در مكه مشغول عبادت نبوده و بيتوته واجب را در منى نبوده اند كفاره واجب است ولى چون اختيارى نبوده است معصيت نكرده اند.

س 685 ـ شخصى بنا دارد مقدارى از اول شب در منى بيتوته كند و قبل از نصف شب (مثلاً ساعت 10 شب) به مكه بيايد و مشغول عبادت شود. يا شب در مكه مشغول عبادت باشد و قبل از نصف شب يا مقدارى بعد از نصف شب برگردد و در منى بيتوته كند آيا جايز است؟
ج ـ بلى جايز است.
(صفحه 253)
س 686 ـ آيا اشتغال به عبادت شامل مطلق عبادت است كه شامل نگاه كردن به كعبه يا بر آوردن حاجت مؤمن يا موعظه كردن هم بشود يا خير؟ و آيا لازم است حتماً در مسجدالحرام باشد يا در كل شهر مكه كفايت مى كند؟
ج ـ بلى شامل مطلق عبادت است و شامل امور مذكوره هم مى شود و در تمام شهر مكه هم كفايت مى كند و لازم نيست فقط در مسجدالحرام باشد.

س 687 ـ گروهى به جاى بيتوته در منى جهت انجام اعمال و عبادت، به مكه آمدند و در مسجدالحرام مشغول انجام اعمال مكه شدند. بعضى زودتر اعمال خود را انجام داده و منتظر تمام شدن اعمال دوستان و همراهان خود هستند، تكليف اين افراد چيست؟
ج ـ اين افراد يا بايد مشغول عبادت شوند و يا جهت بيتوته به منى برگردند. و اگر بدون اشتغال به عبادت منتظر همراهان خود بمانند و بيتوته نيمه دوم را به طور كامل درك نكنند بايد كفاره بدهند.

س 688 ـ آيا براى زنان و بيماران مسماى بيتوته به منى كفايت مى كند؟
ج ـ اگر بيتوته، در تمام وقت براى آنها حرجى باشد كفايت مى كند.

س 689 ـ شخصى دو ساعت اول شب را در منى بوده و بعد از آن خارج شده و دو ساعت بعد از نصف شب مجدداً براى بيتوته مراجعت كرده كه جمعاً به مقدار يك نيمه شب در منى بيتوته كرده، آيا كفايت مى كند؟
ج ـ خير، بيتوته به مقدار يك نيمه شب به طور تلفيقى كفايت نمى كند و بايد يا نيمه اول را به طور كامل يا نيمه دوم را به طور كامل در منى بيتوته كند.

س 690 ـ قبل از بيتوته شب دوازدهم و رمى جمرات روز دوازدهم پس از خروج از احرام و انجام اعمال حج، آيا مى توان عمره مفرده و طواف مستحبى
(صفحه 254)
انجام داد؟
ج ـ مانعى ندارد.

س 691 ـ در روز دوازدهم كه بايد بعد از ظهر از منى خارج شد، آيا ضعفا و زنان مى توانند زودتر خارج شوند؟ يعنى در شب كه رمى جمرات را انجام مى دهند، ديگر به چادرها برنگشته و مستقيماً بعد از رمى به مكه بروند؟
ج ـ اين افراد نيز بايد بعد از ظهر از منى خارج شوند. مگر اينكه ماندن براى آنها مستلزم حرج باشد.

س 692 ـ شخصى قبل از ظهر روز دوازدهم از منى خارج شده و قصد داشته كه براى نَفْر مراجعت كند لكن عمداً يا به جهت عذرى مراجعت نكرده است آيا وظيفه خاصى دارد؟
ج ـ در صورت امكان بايد تا قبل از غروب مراجعت مى كرد لكن فعلا كه به هر جهت مراجعت نكرده چيزى بر او نيست.

س 693 ـ شخصى بعدازظهر روز دوازدهم از منى كوچ كرد و پس از آن براى نماز در مسجد خيف يا براى اعاده رمى جمرات به عنوان احتياط يا براى پيدا كردن گم شده و امثال اينها، به منى بازگشت و اتفاقاً در منى بود كه آفتاب شب سيزدهم غروب كرد آيا بيتوته شب سيزدهم بر او واجب مى شود؟
ج ـ در فرض سؤال كه قبلا نَفْر تحقق پيدا كرده است. بيتوته آن شب واجب نيست.