(صفحه 101)
است كه اين مقدار آب براى انجام كليه مستحبات غسل است، يعنى با اين مقدار آب اول سه مرتبه دستها را تا آرنج يا لااقلّ تا مچ بشويد و سه مرتبه آب در دهان و بينى بگرداند و بريزد و پس از آن با بقيه، غسل خود را انجام دهد. و در روايت صحيح از امام باقر(عليه السلام) نقل شده كه فرمود: رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با يك مدّ آب وضو مى گرفت و با يك صاع آب غسل مى كرد.(1)بنابراين مصرف بيش از اين مقدار آب براى وضو و غسل، برخلاف سيره عملى پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) است و مكروه مى باشد و اگر به حدّ اسراف برسد حرام است، خصوصاً در مواقع كم آبى و جاهايى كه چه بسا مردم براى مصرف آب خوردن و ضرورى در مضيقه باشند، اعاذنا الله من الإسراف والوسوسة الشيطانى.
احكام بانوان
س 152 ـ زنى استمناء مى كرده است، حكم آن چيست؟ و آيا غسل دارد؟
ج ـ اين عمل حرام است و اگر اطمينان دارد كه منى خارج شده، بايد غسل كند.
س 153 ـ آيا بانوان هم، در خواب محتلم مى شوند؟
ج ـ بلى، ممكن است.(2)
س 154 ـ آيا ممكن است زن بدون عملِ آميزش، جنب شود؟
- 1 ـ وسائل الشيعه، ج 1، ص 338 ـ عن ابى جعفر عليه السلام، قال: كان رسول الله صلى الله عليه و آله يتوضاء بمدّ و يغتسل بصاع.
- 2 ـ وسائل الشيعه، ج 1، ص 473، باب 7، ابواب الجنابة ح 7 و 12 «عن اديم بن الحرّ قال سألت ابا عبدالله عليه السلام عن المرأة ترى فى منامها ما يرى الرجل عليها غسل؟ قال: نعم، ولاتحدثوهن (بهذا) فيتخذّنه علة: و الرواية صحيحة كما فى جواهرالكلام، ج 3، ص 6 .
زن در اثر ملاعبه با شوهرش، احساس شهوت مى كند و حالت انزال به او دست مى دهد و فكر مى كند جنب شده است، آيا با چنين حالتى غسل بر او واجب مى شود؟
ج ـ اگر يقين يا اطمينان به انزال و خروج منى حاصل شود و از مجرا به خارج برسد، غسل واجب است والاّ تكليفى ندارد.
س 156 ـ گاهى بانوان و دوشيزگان عقد بسته، در اثر ملاعبه با شوهر خود، ترشحاتى همراه با كمى لذّت و خوشى مى بينند، آيا اين ترشحات حكم منى را دارد؟
ج ـ ترشحات مذكور، حكم منى را ندارد، مگر آنكه با شهوت خارج شده و بيرون آمده باشد كه در اين صورت حكم منى را دارد.
س 157 ـ شخصى با همسر خود، در حال خواب، نزديكى كرده است، آيا بايد براى غسل و نماز به او بگويد؟
ج ـ براى نماز، بايد به او بگويد.
س 158 ـ زنى پس از نزديكى با همسرش، غسل كرده و پس از آن مقدارى منى خارج شده است، نمى داند از مرد است يا از خود او است، تكليف او چيست؟
ج ـ در فرض سؤال كه علم به منى بودن دارد، نجس است ولى چون شك دارد از خود او است يا از مرد، غسل ندارد.
س 159 ـ آيا با غسل استحاضه كثيره، وضو هم لازم است؟ با متوسّطه چطور؟
ج ـ غسل استحاضه كثيره، از وضو كفايت مى كند ولى با غسل استحاضه
(صفحه 103)
متوسّطه وضو لازم است.
س 160 ـ خانمى چند ماه است در ايام عادتش دو روز خون مى بيند و بعد از آن تا روز هفتم نه در ظاهر و نه در باطن خونى نمى بيند سپس در روز هفتم اثر كمى مشاهده مى كند و تمام مى شود آيا فقط دو روز را بايد حيض قرار دهد يا مجموع هفت روز را؟ و با توجه به اين كه پس از دو روز غسل كرده و نمازش را مى خواند اگر شوهر با او هم بستر شود آيا كفّاره دارد؟
ج ـ آن دو روز حكم حيض را نداشته و روزهاى بعد از آن نيز احكام حيض را ندارد. بلكه احكام استحاضه را دارد و بر شوهر او كفّاره واجب نيست.
س 161 ـ استحاضه خانمى، در اثر بيمارى نوعاً طولانى مى شود و براى روزى سه غسل با مشكل روبرو است، وظيفه او چيست؟
ج ـ هر مقدار كه حرج و مشقت ندارد غسل كند و آنچه مشقت دارد، بدل از آن تيمم كند.
س 162 ـ خانمى به شوهرش گفته است: پاك شده ام و پس از آميزش مجدّداً خون ديده و معلوم شده پاك نشده، آيا كفّاره لازم است؟
ج ـ در فرض سؤال كفاره ندارد.
س 163 ـ تعريف يائسگى چيست؟ و آيا امكان دارد در سن يائسگى حاملگى رخ دهد؟
ج ـ يائسگى زن به اين معنا است كه ديگر خونى كه احكام حيض را داشته باشد نمى بيند و اگر خون ببيند شرعاً احكام حيض را ندارد اگر چه صفات خون حيض را نيز داشته باشد و چون رحم زن در حال يائسگى قابليت انعقاد نطفه را ندارد نوعاً حملى صورت نمى گيرد البته ممكن است زن يائسه حامله شود همانگونه كه قبل از نه سالگى ممكن است حاملگى رخ دهد.
(صفحه 104)
س 164 ـ خانمى شك دارد كه به سنّ يائسگى رسيده است يا نه، وظيفه اش چيست؟
ج ـ با شك در رسيدن به حد يأس، حكم يائسگى مترتب نمى شود.
س 165 ـ خانمى در سنّ يائسگى خونى ديده كه صفات حيض را دارد، آيا حكم حيض را دارد يا استحاضه است؟
ج ـ حكم استحاضه را دارد، هر چند صفات حيض را داشته باشد.
س 166 ـ اگر زنى خود را براى غير شوهر خوشبو كرد آيا غسل لازم است؟
ج ـ در فرض سؤال مستحب است غسل كند.(1)
- 1 ـ همانگونه كه در عروة الوثقى، در اغسال فعليه بيان فرموده است: «و فى الخبر قال ابوعبدالله عليه السلام ايّما امرأة تطيبت لغير زوجها لم تقبل منها صلاة حتّى تغتسل من طيبها كغسلها من جنابتها. (وسائل الشيعه، ج 2، ص 962) و عنه ايضاً قال: قال رسول الله صلى الله عليه و آله اىّ امرأة تطيبت و خرجت من بيتها فهى تلعن حتى ترجع الى بيتها متى ما رجعت: وسائل الشيعه، ج 14، ص 114».
تيمّم
س 167 ـ كسى كه وظيفه اش جمع بين وضو و تيمم است، آيا اول تيمم كند يا فرق نمى كند؟
ج ـ فرق نمى كند.
س 168 ـ كسى كه وظيفه اش تيمم است، آيا مى تواند قبل از وقت نماز، تيمم كند؟
ج ـ بنابر احتياط واجب نبايد پيش از وقت نماز براى نماز تيمم كند بلى اگر براى كار واجب يا مستحبى مثل خواندن نماز قضا تيمم كند و تا وقت نماز عذر او باقى باشد، مى تواند با همان تيمم نماز بخواند.
س 169 ـ آيا با تيمم بدل از غسل مى شود نماز خواند يا وضو هم لازم است؟
ج ـ با تيمم بدل از غسل جنابت وضو لازم نيست، ولى با تيمم بدل از غسلهاى ديگر بايد وضو بگيرد و اگر نتواند وضو بگيرد بايد تيمم ديگرى بدل از وضو انجام دهد.
س 170 ـ شخصى از غسل جنابت معذور است و تيمم كرده و شايد عذرش چند روز باقى باشد، آيا براى نمازهاى بعد، وضو كافى است يا بايد در هر وقتِ
فقه
