(صفحه 496)
اذكار را بمانند دارو بداند و آن را زير نظر طبيب روحانى و مجتهد مصرف كند زيرا ادعيه ما داراى مراتب روحى است، آيا صحيح است؟
ج ـ خواندن دعاهاى معروفه كه سند صحيحى دارند براى همه مستحب است و داشتن استاد اخلاق بسيار خوب و لازم است اما اذكار ساختگى برخى افراد و دستور آنها هيچ مبناى شرعى ندارد.
س 1306 ـ با توجه به اينكه خداوند در سوره شمس يازده قسم براى تزكيه نفس خورده است، عده اى تزكيه وتهذيب نفس را واجب نمى دانند، آيا صحيح است؟
ج ـ تزكيه نفوس به حدّ دورى از گناه و انجام واجبات از اهم واجبات است.
س 1307 ـ اين جانب در آستانه سفر هستم، لطفاً موعظه و نصيحتى بفرماييد.
ج ـ شخصى عازم سفر بود و خدمت حضرت اميرالمؤمنين على(عليه السلام) رسيد و همين خواسته شما را از آن حضرت درخواست كرد حضرت فرمود:
اگر همراه و هم سفر مى خواهى، خداوند تو را بس است.
اگر رفيق مى خواهى، كرام الكاتبين تو را بس است.
اگر مونس و هم زبان مى خواهى، قرآن تو را بس است.
اگر پند و عبرت مى خواهى، دنيا تو را بس است.
اگر عمل مى خواهى، عبادت تو را بس است.
اگر موعظه و نصيحت مى خواهى، مردن تو را بس است.
واگر اين همه پندواندرز، تو را بس نباشد، پس آتش قيامت تو را بس است.(1)
والحمد للّه على حسن تأييد هوتي سيره و صلى الله على محمد و آله اجمعين.
- 1 ـ استوصى رجل اميرالمؤمنين(ع) عند خروجه الى السفر فقال عليه السلام: «ان اردت الصاحب فاللّه يكفيك و ان اردت الرفيق فالكرام الكاتبون تكفيك و ان اردت المؤنس فالقرآن يكفيك و ان اردت العبرة فالدنيا تكفيك و ان اردت العمل فالعبادة تكفيك و ان اردت الوعظ فالموت يكفيك و ان لم يكفك ما ذكرت فالنار يوم القيامة تكفيك». جامع الأخبار، ص511.
require("baknext.php");
?>