(صفحه 170)

خوردن و آشاميدن

خداوند بزرگ طبيعتِ زيبا و بعضى حيوانات و ميوه ها و سبزيجات را در اختيار انسان ها قرار داده است، تا از آنها براى خوردن و آشاميدن و پوشاك و مسكن و ساير نيازهاى خود استفاده كنند، ولى براى حفظ جان انسانها و سلامتى جسم و روح آنها و بقاى نسل و احترام به حقوق ديگران، قوانين و مقرراتى قرار داده است كه در اين قسمت با برخى از آنچه كه در رابطه با خوراكيها و آشاميدنى ها است، آشنا مى شويد

.

مسأله  : خوردن چيزى كه موجب مرگ مى شود يا براى انسان ضرر كلى دارد، حرام است.
مسأله  : خوردن و آشاميدنِ چيز نجس حرام است.
مسأله  : خوردن گِل حرام است.
مسأله  : خوردن كمى از تربت سيدالشهدا(عليه السلام) براى شفا يافتن اشكال ندارد، ولى بهتر است كه تربت را در مقدارى آب حل نمايند تا مستهلك شود و بعد آن را بياشامد.
مسأله  : بر هر مسلمانى واجب است مسلمان ديگرى را
(صفحه 171)
كه نزديك است از گرسنگى يا تشنگى بميرد، غذا و آب داده و از مرگ نجات دهد.

آداب غذا خوردن

مسأله  : اين كارها در رابطه با غذا خوردن مستحب است:
1 ـ دستها را قبل از غذا و پس از آن بشويد.
2 ـ در اوّل غذا «بِسم الله» و در پايان «اَلحمدُلله» بگويد.
3 ـ با دست راست غذا بخورد.
4 ـ لقمه را كوچك بردارد.
5 ـ غذا را خوب بجود.
6 ـ ميوه ها و سبزيجات را پيش از خوردن با آب بشويد.
7 ـ اگر چند نفر سر سفره نشسته اند، هر كسى از غذاى جلوى خودش بخورد.
8 ـ ميزبان پيش از همه شروع به غذا خوردن كند و بعد از همه دست بكشد.
مسأله  : اين كارها در رابطه با غذا خوردن مكروه است:
1 ـ در حال سيرى غذا خوردن.
2 ـ پرخورى (زياد غذا خوردن).
3 ـ نگاه كردن به صورت ديگران هنگام غذا خوردن.
4 ـ خوردن غذاى داغ.
5 ـ فوت كردن به غذايى كه مى خورد.
6 ـ پاره كردن نان با كارد.

(صفحه 172)
7 ـ گذاشتن نان زير ظرف غذا و هر گونه بى احترامى به آن.
8 ـ دور انداختن ميوه، پيش از آنكه كاملاً آن را بخورد.

آدابِ آب نوشيدن

مسأله  : در نوشيدن آب اين امور مستحب است:
1 ـ در روز، ايستاده آب بخورد.
2 ـ پيش از آشاميدن آب «بِسمِ الله» و بعد از آن «الحَمدُلله» بگويد.
3 ـ به سه نفس آب بياشامد.
4 ـ پس از آشاميدن آب، حضرت امام حسين(عليه السلام) و خاندان و ياران او را ياد و قاتلان ايشان را لعن كند.
مسأله  : در نوشيدن آب اين امور مكروه است:
1 ـ زياد آشاميدن.
2 ـ آشاميدن آب بعد از غذاى چرب.
3 ـ با دست چپ آب نوشيدن.
4 ـ در شب، ايستاده آب نوشيدن.

(صفحه 173)

احكام سر بريدن حيوان

مسأله  : دستور سر بريدن حيوان آن است كه حلقوم (مجراى نفس) و مرى (مجراى غذا) و دو شاهرگ را كه در دو طرف حلقوم است و به آنها اَوداج اربعه (چهار رگ) گفته مى شود از پايين برآمدگى زير گلو به طور كامل ببُرند و اگر آنها را بشكافند، كافى نيست.

شرايط سربريدن حيوان

مسأله  : سر بريدن حيوان (ذِبح) شش شرط دارد:
1 ـ كسى كه سر حيوان را مى بُرد، مسلمان باشد.
2 ـ سر حيوان را با ابزار آهنى ببرد.
3 ـ هنگام بريدن، صورت، دست، پا و شكم حيوان رو به قبله باشد.
4 ـ هنگام سر بريدن حيوان، نام خدا را ببرد و اگر تنها «بسم الله» را بگويد، كافى است.
5 ـ حيوان پس از سر بريدن حركتى بكند كه معلوم شود
(صفحه 174)
زنده بوده يا آنكه به اندازه معمول خون از بدنش بيرون آيد، البته اين حكم در صورتى است كه زنده بودن آن حيوان در حال ذبح مشكوك باشد و در غير اين صورت لزومى ندارد.
6 ـ كشتن حيوان از محل سر بريدن باشد و بنا بر احتياط واجب، جايز نيست كارد را پشت گردن فرو نموده و به طرف جلو بياورد كه گردن از پشت بريده شود.

شكار با اسلحه

مسأله  : اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با شرايطى كه بيان مى شود، با اسلحه شكار كنند و بميرد پاك و حلال خواهد بود:
* اسلحه شكار، مثل كارد و شمشير، برنده باشد يا مثل نيزه و تير، تيز باشد كه به سبب تيز بودن، بدن حيوان را پاره كند.
* كسى كه حيوان را شكار مى كند، مسلمان باشد.
* اسلحه را براى شكار به كار ببرد، پس اگر جاى ديگر را نشانه بگيرد و بطور اتفاقى به حيوان بخورد، حلال نيست.
* هنگام بكار بردن اسلحه (مثلاً هنگام رها كردن تير) نام خدا را ببرد.
* پس از زدن حيوان، با شتاب به سوى حيوان برود،
و هنگامى به حيوان برسد، كه مُرده باشد و يا به مقدار سر
بريدن آن وقت نباشد. بنابر اين اگر هنوز نمرده، و وقت
براى سر بريدن آن باشد ولى سر آن را نبُرد تا بميرد، حرام است.