( صفحه 126 )
( صفحه 127 )
بقاء نوع انسان تنها از طريق توالد و تناسل ممكن است كه آن نيز با آميزش دو جنس مخالف ميسّر مى شود. به همين جهت خداوند متعال در هريك از زن و مرد كششى را نسبت به هم قرار داده كه به يكديگر احساس نياز مى كنند و جز از طريق ايجاد يك زندگى مشترك با يكديگر، به آرامش نمى رسند. ( وَ مِنْ ءَايَـتِهِ ى أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَ جًا لِّتَسْكُنُواْ إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِى ذَ لِكَ لاََيَـت لِّقَوْم يَتَفَكَّرُونَ)(1) و از نشانه هاى خداوند اين است كه از جنس خودتان همسرانى براى شما آفريد تا در كنار آنان آرامش يابيد و در ميانتان دوستى و مهربانى قرار داد، به راستى كه در اين، نشانه هايى است براى آنان كه تفكّر مى كنند. در سايه همين تشكيل خانواده و زندگى مشترك است كه توالد و تناسل و در نتيجه، بقاء نوع آدمى شكل مى گيرد. اما اين زندگى مشترك و جامعه كوچك كه هسته اصلى جامعه بزرگ انسانى را تشكيل
( صفحه 128 )
مى دهد، در صورتى مى تواند دوام يافته و آرامش زن و مرد را تأمين نمايد و نسل سالمى را از خود بر جا بگذارد كه بر اساس قوانين الهى صورت گيرد كه منطبق با فطرت و ساختارهاى وجودى انسان تدوين شده است. بر همين اساس در فقه اسلامى، ازدواج و روابط زن و مرد با يكديگر، موضوع احكامى است كه در اين فصل به پاره اى از آنها پرداخته مى شود.
آزمايش هاى قبل از ازدواج
ـ معاينات و آزمايش هاى قبل از ازدواج اگر مستلزم نظر و لمس نامحرم باشد در صورتى جايز است كه ضرورت داشته باشد و تمام مسائل شرعى كه در مبحث معاينه و درمان، در مورد نظر و لمس آمده، بايد مراعات شود.
معاينه عروس براى بررسى بكارت
ـ معاينه عروس براى بررسى بكارت در صورت ضرورت توسط پزشك زن و در صورت نبودن، توسط پزشك مرد جايز است ولى تحقّق ضرورت نسبت به چنين امرى بسيار نادر و مشكل است.
حكم ترميم پرده بكارت
ـ ترميم پرده بكارت كه به هر دليل زايل شده باشد اگر مستلزم فعل حرامى از قبيل لمس و نظر اجنبى نباشد، مانعى ندارد.
( صفحه 129 )
ـ ترميم پرده بكارت تدليس(1) است و تدليس در ازدواج جايز نيست.
ـ ترميم پرده بكارت در صورت ضرورت و توقف حفظ آبرو و حيثيت بر آن، ولو مستلزم حرامى از قبيل لمس و نظر اجنبى باشد، مانعى ندارد.
ارش ازاله بكارت
ـ هرگاه كسى غير از زوج، بكارت زنى را از بين ببرد، ضامن است و مقدار أرش ازاله بكارت، مهرالمثل باكره است.
ـ اگر بعد از عقد معلوم شود زن باكره نيست، مرد نمى تواند عقد نكاح را فسخ كند مگر اين كه از اول شرط بكارت كرده باشد.
ـ اگر مرد با اين شرط با زن ازدواج كند كه او باكره باشد، ولى زن باكره نباشد، مرد مى تواند عقد را فسخ كند يا اين كه مقدار تفاوت مهر زن باكره و غيرباكره را از او بگيرد. همچنين است اگر زن بكارت نداشته و پرده بكارت را ترميم كرده باشد.
عيب هايى كه موجب فسخ عقد مى شوند
الف: عيب هاى مخصوص زن:
ـ اگر مرد بعد از عقد بفهمد كه زن يكى از اين هفت عيب را دارد، مى تواند عقد را به هم بزند:
- 1 ـ پنهان كردن عيب و غيرواقع را واقع نشان دادن.
( صفحه 130 )
1ـ ديوانگى;
2ـ مرض خوره;
3ـ مرض بَرَص;
4ـ كورى;
5ـ شَل بودن به طورى كه معلوم باشد;
6ـ آن كه افضا شده باشد يعنى راه بول و حيض و يا حيض و غائط او يكى شده باشد، ولى اگر راه حيض و غائط او يكى شده باشد، به هم زدن عقد اشكال دارد و بايد احتياط شود;
7ـ آن كه گوشت يا استخوان يا غده اى در فرج او باشد كه مانع نزديكى شود.
ب: عيب هاى مخصوص مرد:
ـ اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهر او قبل از عقد، ديوانه بوده يا بعداً ديوانه شده است يا قبل از عقد، آلت مردى نداشته يا قبل از عقد عنين بوده است و نمى توانسته نزديكى نمايد يا بعد از عقد بدون آن كه نزديكى كرده باشد، عنين شده يا بيضه هاى او را قبل از عقد كشيده اند، مى تواند عقد را به هم بزند.
ـ اگر مرد يا زن، به واسطه يكى از عيب هايى كه در مسأله پيش گفته شد، عقد را به هم بزند، بايد بدون طلاق از هم جدا شوند.
ـ اگر زن به علّت اين كه مرد عنين است ـ نمى تواند نزديكى كند ـ عقد را به هم بزند، شوهر بايد نصف مهر را بپردازد.
ـ در صورتى كه زن يا شوهر به علّت يكى از عيب هاى گفته شده غير از عنّين بودن مرد، عقد را به هم بزند، چنانچه آميزش صورت گرفته باشد،
فقه
