جستجو در تأليفات معظم له
 

قرآن، حديث، دعا
زندگينامه
کتابخانه
احکام و فتاوا
دروس
اخبار
ديدارها و ملاقات ها
پيامها
فعاليتهاى فرهنگى
کتابخانه تخصصى فقهى
نگارخانه
پايگاه هاى مرتبط
مناسبتها
معرفى و اخبار دفاتر
صفحه اصلي  

كتابخانه فقه احكام پزشكان و بيماران
صفحات بعد
صفحات قبل
( صفحه 193 )

اخذ برائت از بيمار

ـ اگر بيمار حاضر نشود شرط عدم ضمان را بپذيرد، دو صورت دارد:

الف: جان بيمار در خطر نباشد و مراجعه به پزشك ديگر نيز ممكن باشد. در اين صورت پزشك مى تواند از معالجه خوددارى كند و ضامن هم نيست.

ب: جان بيمار در خطر باشد و مراجعه به پزشك ديگر نيز امكان نداشته باشد. در اين صورت واجب است با احتياط و دقت لازم معالجه كند و نسبت به عوارض احتمالى مسئوليتى ندارد، به ويژه اگر بدون قصد اجرت، معالجه كند.

ـ اگر موقعيتى پيش آيد كه تسريع در معالجه لازم باشد و شرط عدم ضمان يا اجازه از بيمار يا ولىّ او ميسّر نباشد، چنانچه پزشك با احتياط لازم اقدام به معالجه نمايد، ضامن نيست. ولى اگر در اين حالت از معالجه خوددارى نمايد و صدمه اى به بيمار برسد، گناهكار محسوب مى شود ولى ضامن نيست.

ـ هرگاه پزشك به بيمار يا ولىّ او بگويد: اگر در اثر درمان، ضررى متوجه بيمار شود، من مسئول نيستم. در صورتى كه تخصص لازم را براى درمان داشته باشد، با دقت و احتياط لازم هم انجام داده باشد، امّا ضررى به بيمار برسد، پزشك ضامن نيست.

اخـذ برائـت

ـ اگر بيمار از روى ناچارى مجبور به امضاى برائت نامه شود، تا

( صفحه 194 )

وقتى كه به حدّ اجبار و اكراه نرسيده باشد، پذيرفته مى شود. ولى اگر به حدّ اجبار و اكراه برسد، امضايش اثر ندارد و از پزشك رفع مسئوليت نمى كند.

ـ اگر پزشك با فردى كه مى خواهد عضو خويش را به ديگرى اهدا كند يا بفروشد، شرط عدم ضمان كند و هنگام قطع عضو براى پيوند بدون كوتاهى از ناحيه پزشك آسيب ديگرى به شخص وارد شود و يا ، آن فرد بميرد، پزشك ضامن نيست.

ـ در هنگام گرفتن برائت از بيمار يا ولىّ او بايد كاملا در جريان امر قرار دهند به نحوى كه با علم و اطلاع اقدام به اين كار نمايد وگرنه امضاى بيمار يا ولىّ او بدون اطلاع كافى از مفاد برائت نامه، سلب مسئوليت از مؤسسه و كادر درمانى نمى كند و بيمار يا ولىّ او ـ در صورت آسيب ـ شرعاً حق پيگيرى را دارند.

( صفحه 195 )

فصل شانزدهم:
طهارت و نجاست

( صفحه 196 )

( صفحه 197 )

در بهداشت و درمان در موارد بسيارى، پزشك، پرستار و ديگر نيروهاى پزشكى و همچنين بيماران، با مواردى سر و كار دارند كه يا از نجاسات است يا شبهه نجس بودن آن وجود دارد و بى توجهى به اين مسأله پيامدهاى ناگوارى در زندگى انسان بر جاى مى گذارد; از سوى ديگر حساسيت زياد نسبت به آنها ممكن است موجب پيدايش وسواس شود كه خود مرضى خطرناك است. امّا رعايت احكام شرعى تنها راهى است كه انسان را از گرفتار شدن به هر دو نوع پيامد حفظ مى كند، ولى چون عمل به احكام شرعى نيازمند شناخت آنهاست، در اين فصل احكام مربوط به طهارت و نجاست را كه مورد نياز پزشكان، نيروهاى پزشكى و بيماران است، ذكر مى كنيم.

الـكل

ـ الكل اگر از مايع مست كننده به دست آمده باشد، نجس است.

ـ الكل طبّى و صنعتى كه براى مصارف پزشكى و رنگ كارى و... به