تماس بدن يا لباس با اشياى نجس

ـ درصورتى كه بدن يا لباس انسان با يكى ازاشياى نجس برخوردكند ودر يكى از آن دو رطوبتِ سرايت كننده باشد، بدن يالباس نجس مى شود وبايد آن را تطهيركرد.

خون آمدن دهان هنگام غذا خوردن

ـ اگر شخص غذاى پاك بخورد و هنگام خوردن از بين دندان هايش خون خارج شود، در صورتى كه خون به غذا نرسد، غذا پاك است، هر چند آب دهان كه با خون برخورد كرده به غذا برسد.

ـ خونى كه از لاى دندان ها بيرون مى آيد، نجس و خوردن آن حرام است. ولى اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است و فرو بردن آب دهان در اين صورت اشكال ندارد.

خوردن غذاى نجس يا ضرردار

ـ خوردن غذاى نجس حرام است و اگر شخص غذاى نجس بخورد، باقى مانده غذا بين دندان هايش نجس است و با مضمضه كردن و گرداندن آب در دهان، غذاى نجس پاك مى شود.

ـ خوردن چيزى كه براى انسان ضرر دارد حرام است.

اخلاط گلو و بينى

ـ اخلاطى كه از بينى يا گلو مى آيد، قسمتى كه خون دارد، نجس و بقيه پاك است و اگر به بيرون دهان يا بينى برسد، مقدارى كه انسان يقين

دارد قسمت نجسِ اخلاط به آن رسيده، نجس است و محلى را كه شك دارد، پاك مى باشد.

ـ فرو بردن آب بينى و خلط سينه كه در دهان آمده حرام نيست.

فصل هفدهم:
احكام شرعى بيماران

انسان موجودى است كه برخوردار از نعمت عقل و اختيار است و به همين جهت از سوى خداوند مورد تكليف قرار گرفته و عمل به آنها بر او لازم شده است و اگر نسبت به آنها اهمال يا كوتاهى كند، مورد بازخواست قرار خواهد گرفت. ممكن است برخى بپندارند كه در بعضى شرايط مانند دوران بيمارى، انسان هيچ تكليفى ندارد و انجام تكاليف شرعى از او ساقط شده است، ولى بايد توجه داشت كه انسان در هيچ شرايطى، يله و رها و بدون تكليف نيست. ليكن از آنجا كه دين اسلام، شريعت سمحه و سهله است، خداوند متعال احكام آن را طورى قرار داده كه در شرايط مختلف تغيير مى كند و هماهنگ با شرايط جديد، عمل به آنها آسان مى گردد، به نحوى كه انسان احساس سختى و فشار از آن ناحيه نكند.

در اين فصل كليه احكام شرعى مربوط به بيماران، جمع آورى شده و در اختيار مؤمنان و متديّنان قرار مى گيرد.

البته بايد توجه داشت كه عمل به احكام شرعى در دوران بيمارى ممكن است سختى هايى را به دنبال داشته باشد، ولى از اجر و پاداش