بى شك كارى جز آنچه از خالق يكتا و معصومين(عليهم السلام) صادر شود بى عيب و نقص نخواهد بود لذا موجب امتنان است كه ما را از نظرات اصلاحى و تكميلى خود بهره مند فرمائيد. از خداى بزرگ مى خواهيم كه اين سعى ناچيز را مورد قبول خود و ذخيره آخرت قرار دهد.

حوزه مقدّسه علميّه قم ـ غلامحسين خدادادى

فصل اوّل:
آموزش پزشكى

در فرهنگ اسلامى آموزش پزشكى از جايگاه ممتازى برخوردار است; زيرا به نجات جان بيماران، درمان و يا كاستن رنج آنان مى انجامد. آموزش پزشكى براى دستيابى به اين هدف والا، براى دانشجويانِ گرايش هاىِ مختلف اين رشته حياتى و نيز رشته هايى كه به گونه اى با پزشكى مرتبط هستند، با موضوعاتى همراه مى شود كه در قلمرو اخلاق اسلامى و فقه، احكام ويژه اى دارد.

همانگونه كه بيماران نيز در اين ارتباط احكام خاصى دارند، پزشكان، دانشجويان، پرستاران و... از نظر شرعى در آموزش هاى خويش، موظف به فراگيرى و به كار بستن احكام يادشده هستند. در اين فصل به بيان مسائل و احكام شرعى در ارتباط با آموزش هاى پزشكى مى پردازيم.

الف: آموزش پزشكى

ـ آموزش و فراگيرى مسائل پزشكى در رشته هاى گوناگون مورد نياز جامعه اسلامى و سبب نجات جان بيماران مسلمان باشد، واجب است