فهرست مطالب

(صفحه 133)
پس از بازگشت به محل اقامت، آيا لازم است دوباره قصد ده روز بكند؟
جواب: اگر موقع رفتن به آن محل، قصد سفر جديد ندارد، و قصد دارد به همان محلّى كه اوّل قصد ماندن كرده برگردد، نمازش در آن محل و در محلّ اقامت تمام است و نيازى به تجديد قصد اقامت نيست.

سؤال 486 :دانشجويى قصد كرده ده روز در محلى بماند، سپس به دليل ملغى شدن كلاس روز پنجشنبه مى خواهد به مسافرت برود، آيا اين مسافرت جايز است؟
جواب: مانعى ندارد.

سؤال 487 :طلاّبى كه بنا دارند در ماه رمضان در يك قريه بمانند و از اول بنا دارند به روستاهاى اطراف كه در پنج كيلومترى يا پانزده كيلومترى قرار دارند براى تبليغ روزانه بيشتر از چندين ساعت بروند و گاهى شب هم آنجا مى مانند. لطفاً راه تمام خواندن نماز و گرفتن روزه شان را بفرماييد؟
جواب: در صورتى كه در يك محل قصد اقامه كنند كه ده روز در آنجا بمانند، اگر بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى از جاهاى ديگر او را دعوت كنند، نماز و روزه آنان در محل اقامت و روستاهاى اطراف تا به چهار فرسخى نرسد تمام و صحيح است، هرچند شب در آن روستاهاى ديگر بمانند، و نيز اگر ده روز در يك محل با قصد اقامت بمانند از روز يازدهم به بعد مى توانند به اطراف و قريه هاى مجاور كه به چهار فرسخى نمى رسد رفت و آمد كنند و نماز و روزه آنان تمام و صحيح است، هرچند شبها هم در آن روستاها بمانند.

سؤال 488 :اينجانب براى تبليغ در دو قريه نزديك به هم مى مانم، آيا قصد اقامت در اين دو قريه جايز است؟
جواب: اگر آن دو قريه به نظر عرف يك محل حساب شود قصد اقامت صحيح است. ولى اگر يكى محسوب نشود چنانچه در يكى از آن دو قريه قصد اقامت كنيد و بنا داشته باشيد همه روزه به قريه ديگر برويد ولى شب آنجا نمانيد، در اين صورت قصد اقامت محقق مى شود و اگر بخواهيد چهار فرسخ برويد باز قصد
(صفحه 134)
اقامت محقق نمى شود.

سؤال 489 :كسى كه در غير وطن اصلى اش زندگى مى كند و براى رفتن به محلّ كار بايد از حدّ ترخص بگذرد، حكم نماز و روزه او در محلّ زندگى و محلّ كار چيست؟
جواب: اگر قصد اقامت ده روز در محلّ سكونت فعلى نداشته باشد، در هر دو محلّ نماز او شكسته و روزه اش باطل است.

سؤال 490 :شخصى در غير وطن اصلى خود براى تحصيل آمده است. اگر اين شخص در محلّ تحصيل خود قصد اقامت ده روز كند، آيا مى تواند در طول اقامت خود به شهرهاى هم جوار محل تحصيل خود مسافرت كند؟
جواب: اگر به حد مسافت شرعى مسافت كند قصد اقامت او به هم مى خورد. ولى اگر حدود چند ساعت در كمتر از مسافت شرعى سفر كند، قصد اقامت او به هم نمى خورد.

سؤال 491 :اينجانب از وطن اصلى خود به تهران آمده ام و قصد اقامت ده روز كرده ام و از اوّل بنا داشته ام همه روزه براى كار به بهشت زهرا بروم، آيا نماز و روزه ام صحيح است؟
جواب: نماز شكسته و روزه صحيح نيست، چون قصد اقامت ده روز در يك مكان را نداريد.

كسى كه محل كار يا تحصيل او در غير وطن اوست

سؤال 492 :كسانى كه شغلشان در سفر است مانند دانشجويانى كه از شهرستانها به تهران آمده و معمولا جمعه ها به وطن برمى گردند، يا معلمانى كه همه روزه از تهران براى تدريس به كرج مى روند و عصر برمى گردند، با توجه به اينكه اين افراد قبلا مقلد حضرت امام (رحمه الله) بوده اند و بعد از رحلت ايشان با اجازه آيات عظام آقاى اراكى و آقاى گلپايگانى و آقاى خويى به تقليد امام باقى مانده اند، نسبت به نماز و روزه چه وظيفه اى دارد؟
جواب: به نظر اينجانب نماز اين افراد در غير از وطن خودشان بنابر احتياط شكسته است ولى اين قبيل افراد كه شغلشان در سفر است مى توانند در اين مسأله
(صفحه 135)
به فتواى يكى از اين سه بزرگوار «رضوان الله عليهم» عمل كنند يا به فالاعلم رجوع كنند. و نماز را تمام و روزه را بگيرند.

سؤال 493 :آيا حكم كثير السفر و دائم السفر يكى است، يعنى مثلا افرادى كه براى تحصيل از شهرى به شهر ديگرى مى روند با كسى كه شغل او سفر است در تمام خواندن نماز و گرفتن روزه برابرند؟
جواب: ملاك در اتمام نماز و صحت روزه اين است كه شغل او سفر باشد، مانند راننده و خلبان و امثال آنها و دوام و كثرت سفر براى كسى كه شغل او سفر نيست اثرى ندارد، بلكه نماز اين افراد به احتياط واجب شكسته و روزه صحيح نيست.

سؤال 494 :پاسدارى هستم كه محل سكونتم گلپايگان و خدمتم در اصفهان مى باشد و هر هفته از شنبه تا دوشنبه در محل خدمت و مابقى هفته در شهر و وطنم مى باشم. نماز و روزه من چگونه است؟
جواب: در محل خدمت و در بين راه نماز به احتياط واجب شكسته و روزه صحيح نيست.

سؤال 495 :كسى كه در طول سال پانزده روز در جايى كار مى كند و پانزده روز در وطن مى ماند. نماز و روزه او چگونه است؟
جواب: در وطن كه حكمش معلوم است و در محل كار چنانچه در يك محل 15 روز بماند نمازش تمام است.

سؤال 496 :كسى كه در غير وطنش كار مى كند، يعنى هرهفته يكبار يا بيشتر مى رود و برمى گردد، آيا در بين راه كه عبور و مرور مى كند نمازش تمام است؟ بعضى از معلّمين در غير وطن تدريس مى كنند و هر هفته يكبار به دانشگاه براى درس خواندن مى روند، نمازشان چه صورت دارد؟
جواب: در هر دو صورت نماز به احتياط واجب شكسته و روزه صحيح نيست.

سؤال 497 :افرادى كه به عنوان كارمند و كارگر در شركت ذوب آهن كار مى كنند، كه سابقه
(صفحه 136)
كار آنها گاهى بيش از 20 سال است. اگر فاصله وطن و محلّ كار آنها چهار فرسخ يا پيش از آن باشد و هر روز اين مسير را رفت و آمد كنند، حكم نماز و روزه آنها در محلّ كار چگونه است؟
جواب: در فرض سؤال، نماز به احتياط واجب قصر است و روزه صحيح نيست.

سؤال 498 :دانشجويى كه در هفته يك يا دو بار مسافت شرعى را طى مى كند، مثلا پنج روز در شهرى براى تحصيل سكونت دارد و دو روز آخر هفته را به شهر خود باز مى گردد، آيا حكم دائم السفر را دارد؟
جواب: در فرض سؤال، نماز به احتياط واجب شكسته است و روزه صحيح نيست.

سؤال 499 :استادى بين دو شهر كه هيچكدام وطن او نيست و با وطن او بيش از هشت فرسخ فاصله دارند رفت و آمد دارد و در يك جا تحصيل و در جاى ديگر تدريس مى كنند، آيا هر دو به عنوان شغل او محسوب مى شود؟
جواب: بلى هر دو شغل او محسوب مى شود و نماز او در هر يك از اين دو شهر و نيز در مسير به احتياط واجب شكسته و روزه صحيح نيست.

كسى كه شغل او سفر كردن است

سؤال 500 :اينجانب راننده يك شركت مسافربرى مى باشم. اكنون دوازده روز مرخصى گرفته ام و بنا دارم به مدت يك هفته به همراه خانواده ام به مشهد مقدس مسافرت كنم، آيا در سفر مشهد نمازم قصر است يا تمام؟ و آيا بعد از دوازده روز كه به كارم برمى گردم در سفر اوّل نمازم قصر است يا تمام؟
جواب: در فرض سؤال، در سفر مشهد مقدس نماز شما قصر است. ولى پس از بازگشت به كار خودتان چون ده روز در يك جا نمانده ايد در سفر اول نمازتان تمام است. بلى اگر ده روز در وطن خود يا در غير وطن با قصد اقامت بمانيد، در سفر اول نمازتان شكسته است.

سؤال 501 :راننده اى در بين راه ماشينش خراب شده و مجبور است براى تهيّه وسايل
(صفحه 137)
يدكى، با ماشين ديگرى به شهرستانى در پنج فرسخى برود و برگردد. با توجه به اينكه ماشين، وسيله شغل و كار او مى باشد، آيا در اين سفر، كه براى تهيّه لوازم ماشين سفر كرده نمازش قصر مى شود يا اين سفر جزء سفر شغلى محسوب مى شود؟
جواب: اين سفر شغل محسوب نمى شود و احكام مسافر را دارد.

سؤال 502 :فرموده ايد: كسى كه شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند چه قصد ماندن ده روز را داشته باشد و چه بدون قصد بماند، بايد در سفر اول كه مى رود نماز را شكسته بخواند. حال اگر كسى در غير وطن خود ده روز بماند وظيفه اش در سفر اول چيست و آيا فرقى بين قصد ده روز و عدم قصد وجود دارد؟
جواب: اگر قصد ده روز در غير وطن كرده، در سفر اولى كه بعد از ده روز مى رود نماز را شكسته بخواند. ولى اگر ده روز در غير وطن بدون قصد اقامت مانده در سفر اول بنابر احتياط واجب نماز را هم تمام و هم شكسته بخواند.

سؤال 503 :اينجانب اهل قم مى باشم و شغلم رانندگى است كه مسافر به تهران مى برم. در يكى از سفرها ده روز با قصد اقامه در تهران ماندم و مجدداً مسافر به قم آوردم و بنا دارم باز مسافر ببرم، بفرماييد سفر اول من تا كجا پايان مى يابد؟
جواب: وقتى از تهران سفر خود را آغاز كرديد و به قم رسيديد سفر اول شما محقق شده و همين كه مجدداً و بدون ماندن ده روز در قم، مسافر برديد سفر دوّم شما شروع و نماز تمام و روزه صحيح است.

سؤال 504 :شخصى كه شغلش مسافرت بوده، بعد از ماندن ده روز در وطن جنسى را از شهر خود به اصفهان كه فاصله آن بيش از هشت فرسخ است برده و جنس در آنجا فروش نرفته لذا آنرا به شهر كرد برده، آيا همين كه به شهر كرد رفته، سفر دوم است و نماز را تمام بخواند؟
جواب: سفر اول از وطن به مقصد (اصفهان) است و از آنجا به مقصد ديگر (شهر كرد) سفر دوم محسوب مى شود و بايد نماز را تمام بخواند.

سؤال 505 :شخصى كه شغلش سفر است و اهل آبادان مى باشد، در سفر شغلى به