(صفحه 128)
سؤال 463 :اگر پسر در وطن اوّلى پدر به دنيا بيايد و مدت كمى در همانجا باشد و بعد بجاى ديگر برود و آنجا را محل سكونت قرار دهد، كدام محل وطن او محسوب مى شود؟
جواب: مكان دوم.
سؤال 464 :زنانى كه بدون توجه به اعراض و عدم اعراض از وطن اصلى شان به شهر ديگر به منزل شوهر مى روند و پس از توجه و التفات هم نوعاً قصد دارند كه اگر زناشويى شان تا آخر عمر برقرار و باقى بماند در وطن شوهر اقامت كنند والاّ به وطن خودشان برگردند، بفرماييد كه حكم نماز و روزه اين زنها در وقتى كه به وطن اصلى شان مى آيند چگونه است؟
جواب: تا از وطن اصلى چشم نپوشيده و اعراض نكرده اند حكم وطن باقى است و نمازشان در آنجا تمام است.
سؤال 465 :اگر مسافر بعد از ظهر از وطن خود به قصد مسافت شرعى حركت كند حكم نماز و روزه او چگونه است؟
جواب: روزه آن روز صحيح است ولى نماز خود را اگر بخواهد در سفر بخواند بايد شكسته بخواند.
عبور مسافر از وطن خود
سؤال 466 :مسافرى كه اهل اراك است به قم آمده، سپس از قم به قصد بروجرد حركت كرده و از ميان زمينهاى مزروعى خودش كه در كمتر از حد ترخص شهر اراك است (يعنى ديوار خانه هاى اراك را مى بيند و صداى اذان شهر را مى شنود) عبور كرده و براى نماز پياده مى شود، آيا نماز او قصر است يا تمام؟
جواب: در فرض سؤال نماز او تمام است.
سؤال 467 :وطن اينجانب قم است ولى ساكن اراك مى باشم، حال اگر مسافرت كنم و از قم بگذرم و به ده كيلومترى آن طرف قم كه مقصدم مى باشد برسم، آيا نمازم در اينجا تمام است؟ و آيا مسافت را بايد از قم حساب نمايم يا از اراك؟
جواب: در فرض سؤال نماز شماتمام است و مسافت را بايد از قم حساب كنيد.
(صفحه 129)اعراض از وطن
سؤال 468 :اعراض از وطن يعنى چه؟
جواب: اعراض از وطن ترك وطن و تصميم به عدم اقامت در آن مى باشد، به اينكه ديگر قصد زندگى در آنجا را نداشته باشد.
سؤال 469 :اينجانب در شهرى شغلى دارم، وقتى بوطن برگردم نمازم چگونه است؟
جواب: اگر از وطن خود اعراض نكرده ايد، نماز شما تمام است.
سؤال 470 :دخترى در شهرى غير از زادگاه خود شوهر كرده و هم اكنون در وطن شوهر خود زندگى مى كند، اگر به وطن اصلى خود بيايد نماز و روزه اش چگونه است؟
جواب: اگر از وطن اصلى خود اعراض و چشم پوشى كرده و تصميم دارد براى هميشه در وطن شوهرش زندگى كند، وطن شوهر وطن او نيز مى شود و اگر احياناً براى صله رحم يا غيره به وطن اصلى خود آمد نمازش شكسته است و روزه اش صحيح نيست، مگر اينكه قصد ده روز كند.
تبعيت زن و اولاد در وطن
سؤال 471 :آيا زن در وطن تابع شوهر است؟
جواب: زن تابع نيست و ميزان تصميم و قصد خودش مى باشد.
سؤال 472 :در مورد تبعيت اولاد از والدين در قصر و اتمام نماز، اولا آيا اولاد تابع پدر و مادر هر دو هستند يا تابع پدر؟ و چنانچه وطن مادر غير از وطن پدر باشد وظيفه اولاد چيست؟ با توجه به اينكه پدر در وطن مادر مسافر است؟ و ثانياً اين تبعيت تا چه زمانى است؟ و ثالثاً شهرى كه فرزند در آن متولد شده لكن نه وطن پدر او است و نه وطن مادر او آيا وطن او محسوب مى شود؟
جواب: به طور كلى تبعيت به اين است كه شخص در اراده و زندگى استقلال نداشته باشد و تابع اراده و زندگى ديگرى باشد و در اين جهت فرقى بين صغير و كبير و پدر و مادر و همسر و بيگانه نيست. بنابراين اگر فرزند تابع مادر بوده و
(صفحه 130)
خواه ناخواه با مادر و در وطن مادر زندگى كند و در آنجا بزرگ شود، وطن مادر او هم خواهد بود اگرچه وطن پدر محسوب نشود و پدر در آنجا مسافر باشد و اين تبعيت تا زمانى است كه فرزند در زندگى و اراده مستقل شود و به ميل خود تصميم ماندن يا اعراض بگيرد.
سؤال 473 :تابعيت زن و فرزند از شوهر و پدر در توطن و اعراض قهرى است يا اختيارى و مربوط به نظر و تصميم خود زن و فرزند است يا نه؟
جواب: زن و فرزند در توطن و اعراض تابعيت ندارند، مگر اينكه بنا داشته باشند هركجا شوهر و پدر زندگى مى كند زندگى كنند و خود در تصميم گيرى استقلال عرفى نداشته باشند، در اين صورت تابعيت عرفى در توطن و اعراض هست. ولى در صورتى كه خود مستقل در تصميم گيرى هستند و زن از وطن اصلى خود چشم نپوشيده اعراض محقق نمى شود، اگر چه شوهر مثلا چشم پوشيده باشد و همينطور است فرزند. پس فرزند وقتى در زندگى مستقل شد، از تابعيت خارج مى شود.
سؤال 474 :شخصى از قم به تهران رفته است و در آنجا ساكن شده و ازدواج كرده است، ولى از وطن خود (قم) اعراض نكرده، اكنون بفرماييد اگر همسرش را از تهران براى دو يا سه روز زيارت و صله رحم به قم بياورد در حالى كه خودش نماز را در قم تمام مى خواند، همسرش چه وظيفه اى دارد؟
جواب: در فرض سؤال، نماز همسر در قم قصر است، مگر اينكه قصد ماندن ده روز بكند.
سؤال 475 :دخترى كه شوهر كرده، آيا در انتخاب وطن تابع شوهر است و يا خود بايد مستقلا تصميم بگيرد و اگر به وطن اصلى خود برود، چه وظيفه اى دارد؟
جواب: زن در انتخاب وطن تابع شوهر نيست و در صورتى كه از وطن اصلى خود اعراض نكرده باشد، نماز وى در آنجا تمام و روزه واجب است.
سؤال 476 :آيا زن در وطن يا اعراض از وطن تابع شوهر خود مى باشد يا مى تواند مستقل
(صفحه 131)
باشد؟
جواب: زن در وطن تابع شوهر خود نيست، بلكه در صورتى كه بخواهد همراه شوهر و در محل زندگى او زندگى كند، وطن زوج وطن او هم مى شود. ولى اگر بخواهد با توافق شوهر يا حتى بدون توافق شوهر در جاى ديگرى زندگى دائمى داشته باشد، همانجا وطن او مى باشد.
سؤال 477 :آيا فرزند در وطن يا اعراض از آن تابع پدر است يا مى تواند مستقل باشد؟
جواب: فرزند تا وقتى مستقل نشده، در وطن تابع سرپرست خود مى باشد. اما هرگاه زندگى مستقل پيدا كرد، مى تواند براى خود وطن انتخاب كند يا اعراض كند.
سؤال 478 :اگر انسان از شهر ديگر زن بگيرد، وطن زن شهر خودش مى باشد يا شهر شوهرش؟
جواب: اگر قصد شوهر اين باشد كه تا آخر عمر در وطن خودش زندگى كند و قصد زن هم اين باشد كه تا آخر عمر همراه شوهر و در شهر او زندگى كند، شهر شوهر وطن زن مى شود و شهر خود زن ديگر وطن او نيست.
قصد اقامت
سؤال 479 :كسى كه تصميم دارد ده روز جايى بماند تا روزه و نمازش تمام باشد، آيا لازم است نيت خود را به زبان آورد؟
جواب: همين كه تصميم دارد ده روز در جايى بماند، نمازش تمام و روزه اش صحيح است و لازم نيست بزبان يا قلب بگذراند.
سؤال 480 :اگر كودكى قبل از بلوغ وارد مشهد شود و بنا دارد جمعاً ده روز بماند و روز پنجم اقامت بالغ شد، آيا بايد در پنج روز باقى مانده نمازش را تمام بخواند يا شكسته؟
جواب: همين كه از اوّل قصد ده روز داشته، بايد نماز را تمام بخواند.
سؤال 481 :زن مسافر، در ايام عادت وارد مشهد مقدّس شده است، و سه روز از ايام
(صفحه 132)
عادتش باقى است، و بنا دارد جمعاً ده روز در مشهد بماند، آيا بايد صبر كند تا پاك شود و قصد كند يا اينكه از اوّل ورود قصد ده روز كند، به طورى كه 3 روز اوّل جزء ده روز باشد؟
جواب: مجرّد قصد ده روز كافى است. اگرچه مقدارى از آنرا در حال عادت بگذراند. بلكه اگر از اوّل ورود تا دهم حائض باشد، قصد ده روز كافى است كه بعد از آن اگر يك روز هم بماند، بايد نماز را تمام بخواند.
سؤال 482 :شخصى به مشهد مقدس رفته است و بنا دارد ده روز در آنجا بماند، در كجا مى تواند نماز را تمام بخواند؟
جواب: وقتى به شهر مشهد رسيد نماز را تمام بخواند. ولى اگر بخواهد قبل از رسيدن به مشهد مقدس در جايى كه ديوارهاى شهر پيداست يا صداى اذان به گوش مى رسد نماز بخواند، احتياط واجب آن است كه نماز را هم تمام بخواند و هم شكسته.
سؤال 483 :اگر شخصى قصد كرده ده روز در محلّى بماند، ولى بعداً براى كارى پيش بينى نشده بخواهد چندين بار، و چندين ساعت تا كمتر از مسافت 5/22 كيلومتر از محلّ اقامت خود خارج شود، آيا به اقامت او ضرر مى زند؟
جواب: به قصد اقامت ضرر نمى زند، حتى اگر از ابتدا قصد داشته باشد، مشروط بر اينكه شب در محل قصد اقامت بماند و رفت و آمد كمتر از 6 ساعت باشد.
سؤال 484 :اگر شخصى احتمال بدهد كه به دليل پيش آمدن كارى نتواند ده روز بماند تكليف او چيست، آيا مى تواند قصد كند و اگر آن كار پيش آمد، از قصد خود اعراض كند؟
جواب: اگر پيش آمدِ احتمالى، امرى غير منتظره باشد، لطمه اى بقصد اقامت ده روز نمى زند.
سؤال 485 :مسافرى قصد كرده ده روز در محلّى بماند، بعد از آنكه ده روز در آنجا اقامت كرد روز يازدهم به قريه اى رفته كه فاصله آن تا محل اقامت 2 فرسخ است و روز يا شب را در آنجا ماند، آيا در آن يك روز يا شب كه آنجا مانده، نمازش شكسته است يا نه؟ و همچنين
|