فهرست مطالب

(صفحه 533)
كارفرما ضامن ديه مقتول مى باشد يا خير؟
جواب: اگر سقوط مستند به بى توجهى و تقصير خود كارگر باشد، كسى ضامن نيست. و اگر مستند به تقصير و تفريط و بى توجهى كارفرما باشد، كارفرما ضامن ديه است. و اگر مستند به طرفين باشد نصف ديه بر عهده كارفرما است. و در صورت شبهه، با تصالح مسأله را خاتمه دهند.

وارد كردن جراحت و سرايت آن

سؤال 2014 :شخصى در حين نزاع به ديگرى جراحتى وارد كرده، كه نوعاً كشنده نيست. و در صورت مراجعه به پزشك و مداوا زخم بهبود مى يابد (مثلا يك بند انگشت او را قطع كرده) امّا شخص مجروح عامداً به پزشك مراجعه نمى كند و به مداوا نمى پردازد. (يا به علت فقر و نداشتن هزينه درمان يا به علت بى مبالاتى و سهل انگارى يا بر اثر لجاجت و غيره) در نتيجه موضع جراحت، دچار عفونت و سرايت به نقاط ديگر بدن شده و در نهايت منجر به مرگ شخص مى گردد. در فرض مسأله آيا ضارب مرتكب قتل عمد گرديده و بايد قصاص شود؟ يا اين كه چون قصد نتيجه قتل را نداشته، شبه عمد است؟ يا اساساً قتل منتسب به او نبوده و تنها بايد نسبت به جراحت، محكوم به قصاص يا ديه شود؟
جواب: در فرض سؤال كه جرح موجب قتل نشده، و ضارب هيچ تقصيرى در عدم مراجعه مجروح به پزشك نداشته، و قتل صددرصد منتسب به خود مجروح و تقصير او مى باشد. ضارب قصاص نمى شود. و تنها نسبت به جراحت، محكوم به قصاص يا ديه مى شود. بلى اگر احراز شود كه فوت مستند به جراحت وارده است. ضارب ضامن ديه قتل مى باشد.

سرايت جنايت پس از عفو جانى توسط مجنى عليه

سؤال 2015 :در ضرب و جرح عمدى، اگر مجنى عليه قبل از مرگ، جانى را از قصاص نفس عفو كند، سپس همان جنايت سرايت كند و موجب مرگ مجنى عليه شود; آيا حق قصاص نفس ساقط مى شود، يا اينكه ولىّ دم مى تواند قصاص را مطالبه كند؟ و آيا اصولا
(صفحه 534)
مجنى عليه حق چنين عملى را دارد؟
جواب: به نظر اينجانب اگر مجنى عليه از جنايت فعلى و سرايت آن، گرچه منجر به مرگ او شود، عفو كند. حق قصاص ساقط مى شود. و ظاهراً مجنى عليه چنين حقى را دارد.

قتل در اثر تصادف با اتومبيل

سؤال 2016 :راننده اى مقصر با عابر پياده اى تصادف مى كند. و به بهانه انتقال به بيمارستان، بيمار را سوار مى كند. امّا از ترس و براى فرار از مجازات او را در بيابان و دور از دسترس مردم رها مى سازد. و مصدوم به علت خونريزى و عدم كمك و مراقبت در همان محل فوت مى كند. آيا اين قتل عمد است يا شبه عمد؟
جواب: قتل مزبور شبه عمد است.

سؤال 2017 :در حادثه تصادف در شب بين پيكان سوارى و موتور سيكلت راننده موتورسيكلت فوت مى كند كارشناس هر دو را به ميزان پنجاه درصد مقصر مى داند. زيرا راننده موتور چراغ نداشته و با بى احتياطى و عدم رعايت مقررات، رانندگى مى كرده و راننده پيكان نيز به علت عدم توجه به جلو و سرعت زياد، مقصر بوده است. در فرض مسأله، حكم آن چگونه است؟ در همين فرض اگر تقصير يكى از دو نفر بيشتر باشد، ولى نتوان علت و سبب اصلى تصادف را به طور كامل و تمام به يكى از آنها منتسب دانست، زيرا قسمتى از علت تصادف به طرف مقابل منتسب است، حكم مسأله چگونه است؟
جواب: در هردو فرض، نصف ديه به عهده پيكان و نصف به عهده موتورسوار است.

سؤال 2018 :در يك حادثه رانندگى پيكان سوارى با يك كاميون تصادف كرده و در وسط جاده متوقف شده است. بلافاصله يك اتوبوس از پشت سر با پيكان تصادف مى كند. در حادثه اول راننده پيكان مقصر شناخته شده، و در حادثه دوم راننده اتوبوس، در هر حال تمام سرنشينان پيكان فوت مى كنند. و به درستى معلوم نيست علت فوت تصادف اول بوده است يا دوم. حكم قضيه چگونه است؟
(صفحه 535)
جواب: ظاهراً نصف ديه ها به عهده راننده اتوبوس است. و نصف آنها به عهده راننده پيكان.

سؤال 2019 :در اثر يك سانحه، سرنشينان يك اتومبيل كشته شده اند، آيا ديه مسافران به عهده راننده است؟ با توجه به اين كه راننده نيز كشته شده، آيا ورثه وى بايد ديه مسافران را بپردازند؟
جواب: در فرض سؤال، اگر قتل سرنشينها مستند به راننده نباشد، كسى ضامن نيست. و اگر مستند به تقصير راننده باشد، (راننده مقصّر باشد) ديه بر راننده است، كه از اصل مال وى پرداخت مى شود. و اگر مستند به او باشد، ولى مقصر نباشد، ديه سرنشينها بر عاقله راننده است. و اگر معلوم نيست، مسأله را با مصالحه خاتمه دهند.

سؤال 2020 :شخصى با اصرار زياد از موتور سوارى خواهش مى كند كه مرا رديف خود سوار كن; او هم به رديف خودش سوار مى كند و مقدار زيادى او را مى برد; يك مرتبه موتور سوار متوجه مى شود كه رديف او افتاده و در اثر افتادن فوت كرده، آيا اين قتل مربوط به موتور سوار مى شود، كه ورثه مقتول، ديه او را از موتور سوار بگيرند يا نه؟
جواب: در صورت مفروضه كه آن شخص خواهش كرده، چنانچه موتورسوار در رفتن و حفظ بى احتياطى نكرده; ظاهراً ضمان ندارد و چيزى بر او نيست.

سؤال 2021 :در مواردى كه در اثر تصادف، شخصى كشته مى شود و كاردانهاى فنّى تقصير را صددرصد با مقتول مى دانند، و از گفته آنان نيز اطمينان حاصل مى شود. آيا ديه تعلق مى گيرد يا خير؟ و بر فرض تعلق بر قاتل است يا بر عاقله؟
جواب: در فرض سؤال، اگر تصادف به نحوى باشد، كه راننده هيچ گونه تقصيرى نداشته و جلوگيرى از تصادف ممكن نبوده است، نه عاقله ضامن است و نه راننده. ولى اگر جلوگيرى از تصادف ممكن بوده و راننده جلوگيرى نكرده، راننده قاتل است. هرچند مقتول نيز تقصير كرده باشد. و ديه يا قصاص متوجه او است.
(صفحه 536)
سؤال 2022 :شخصى كه با گارى دستى كار مى كرده است. در اثر تصادف با يك ماشين سوارى از دنيا مى رود، آيا ديه تعلق مى گيرد؟
جواب: اگر در تصادف راننده مقصر بوده، و با احتياط رانندگى نكرده; بايد ديه بدهد. و حكم قتل شبه عمد را دارد. اما اگر راننده مقصر نبوده، بلكه شخص متوفى مقصر بوده است، راننده ضامن نيست. و اگر هيچ يك مقصر نباشند، قتل خطايى است و ديه دارد. و ديه بر عهده عاقله راننده است. و در صورت جهل به خصوصيت مصالحه كنند.

سؤال 2023 :گاهى راننده بين دو محذور قرار مى گيرد كه يا با ماشين روبرو شود و تصادم كند، در نتيجه خودش كشته يا مجروح مى شود، يا به عابر در پياده رو تصادم كند. بناچار دومى را انتخاب مى كند، آيا قتل عمد محسوب مى شود يا شبه عمد؟
جواب: على الظاهر از مصاديق قتل شبه عمد مى باشد.

سؤال 2024 :در تصادفى كه فردى كشته شده است، و دادگاه ديه قانونى براى ورثه مقرر كرده است; لكن ورثه آن مرحوم ترديد دارند كه با گرفتن آن، روح مرحوم ناراحت و معذّب باشد. لطفاً وظيفه را بيان كنيد؟
جواب: اگر قاتل فرد متمكن و پولدارى است، ديه را از او گرفته و چنانچه بخواهند در خيرات براى آن مرحوم صرف كنند. و اگر فرد مستضعفى است، به نيت احسان به مقتول ديه را به او ببخشد.

سؤال 2025 :در تصادف كارشناس رانندگى هريك از طرفين را به ميزان خاصى مقصر مى داند; مثلا يكى 20% و ديگرى 80%، آيا اين موجب مى شود كه ديه، به نسبت به درصد تقصير، حساب شود يا تنصيف مى شود؟
جواب: هرگاه حادثه مستند به هردو طرف باشد، هريك ضامن نصف ديه مى باشند.

مجروح و مصدوم شدن در اثر تصادف

سؤال 2026 :شخصى در تصادف سرش صدمه مى بيند و جمجمه آن مى شكند. كه در اثر
(صفحه 537)
آن نيمى از بدن و دست و پاى چپ فلج مى شود، آيا علاوه بر ديه شكستگىِ استخوان سر، در رابطه با نقص دست و پا هم بايد ديه داده شود؟
جواب: در مورد سؤال، علاوه بر ديه شكستگى استخوانِ سر، ديه فلج دست و پا نيز بايد داده شود.

سؤال 2027 :در اثر تصادف، خونريزى داخلى، در اثر صدمه ديدن طحال، بوجود آمده كه با عمل، طحال خارج شده و پزشكى قانونى نقص عضو را 30% اعلام كرده است، آيا علاوه بر ديه طحال، ديه 30% را هم بايد به مصدوم داد؟
جواب: در فرض مذكور فقط ديه طحال ثابت است. و نواقص قهرى حاصله از برداشتن طحال، ديه جداگانه ندارد.

سؤال 2028 :در تصادفى استخوان ران يك نفر از چند نقطه شكسته است. با چند عمل جراحى و پرداخت هزينه سنگين شكستگى ترميم يافته، آيا مقدار ديه همان مقدار مذكور در كتب فقهى است؟ يا اين كه با توجه به وضع موجود و هزينه هاى گران درمانى فرق مى كند؟ و آيا مخارج درمانى به عهده جانى است يا مجنى عليه؟
جواب: در فرض سؤال، غير از ديه مقرره، چيز ديگرى ثابت نيست.

سؤال 2029 :پسر بچه 11 ساله اى در اثر تصادف با ماشين، مضروب و مجروح گرديده، كه موارد جرح به شرح زير مى باشد:
1 ـ پوست و گوشت قسمت زيادى از ماهيچه ساق پا و ران مجروح و لِه گرديده (در حدى كه گوشتهاى جدا شده از پا به زمين ريخته).
2 ـ باعث خورد شدن و قطعه قطعه شدن كاسه زانو و مفصل گرديده است.
3 ـ بعضى از اعصاب و رگهاى زير زانو و ماهيچه ها كه در سلامت و حركت پا نقش دارند (در حد پاره شدن است).
4 ـ صفحه رشد مابين مفصل زانو (كه از سنين كودكى الى 18 سالگى باعث قد كشيدن و رشد استخوان ساق پا و ران مى شود) از بين رفته، و در نتيجه اين پا كوتاه مى ماند. و پاى ديگر رشد طبيعى خود را دارد.