فهرست مطالب

(صفحه 151)
مى شوم و در عين حال راضى نمى شوم روزه ام را بخورم، آيا اگر با اين حال روزه بگيرم صحيح است؟
جواب: اگر روزه باعث پيدايش مرض يا شديد شدن بيمارى شود صحيح نيست و بايد روزه را افطار كنيد.

سؤال 566 :اينجانب مبتلا به ضعف چشم مى باشم و خيلى مايلم روزه بگيرم، ولى مى ترسم براى چشمانم ضرر داشته باشد، آيا روزه بگيرم؟
جواب: در صورتى كه خوف و ترس ضرر براى چشم داشته باشيد، روزه گرفتن جايز نيست.

سؤال 567 :كسى كه در اثر روزه گرفتن دچار كم خونى يا سردرد شديد مى شود، آيا مى تواند روزه نگيرد؟
جواب: اگر ضعف و كم خونى و سردرد به گونه اى باشد كه عادتاً نمى تواند تحمل كند، روزه واجب نيست.

سؤال 568 :دختر اينجانب نُه سالش شده، ولى روزه گرفتن برايش مشكل است و گاهى به ضعف شديد مبتلا مى شود، آيا افطار كند؟ در صورت افطار آيا قضا بر او لازم است؟
جواب: اگر روزه موجب ضعف غير قابل تحمل بشود و براى او مشقت و حرج داشته باشد روزه نگيرد. ولى بعداً در صورت تمكن و قدرت قضا كند.

سؤال 569 :دكتر، اينجانب را از روزه گرفتن منع كرده و اظهار داشته كه روزه برايت ضرر دارد، آيا بايد به گفته او روزه ام را افطار كنم؟
جواب: اگر خوف ضرر باشد، نبايد روزه بگيرد.

سؤال 570 :چنانچه دكتر شخصى را از گرفتن روزه منع كند، آيا نظر او قابل اجرا است؟
جواب: اگر دكتر متخصص باشد و از گفته او اطمينان حاصل شود، گفتار او حجت است.(1)

---

(صفحه 152)

روزه مسافر

سؤال 571 :آيا مسافرى كه نماز شكسته مى خواند، مى تواند نماز قضاى تمام بخواند و روزه قضا بگيرد؟
جواب: روزه قضا در سفر صحيح نيست، ولى نماز قضا را مى تواند تمام بخواند.

سؤال 572 :شخصى در سفر بود و قصد داشت پيش از ظهر به وطن برسد و نيت روزه كند، ولى در بين راه سهواً چيزى خورد، آيا مى تواند آن روز را روزه بگيرد؟
جواب: مشكل است.

سؤال 573 :شخصى قبل از ظهر به حدّ مسافت شرعى مسافرت كرده و قبل از ظهر به وطن خود برگشته است، وظيفه او چيست؟
جواب: اگر در سفر مفطرى نياورده، واجب است قصد روزه كند.

سؤال 574 :كسى كه از سفر برمى گردد و قبل از ظهر به حد ترخص وطن مى رسد، آيا روزه آن روز برايش واجب است؟
جواب: در فرض سؤال، احتياط واجب جمع بين گرفتن روزه و قضاى آن است.

سؤال 575 :آيا در سفر معصيت كه نماز تمام است روزه را هم بايد بگيرد؟
جواب: بلى، بايد روزه را بگيرد.

سؤال 576 :شخصى در ماه مبارك رمضان قبل از ظهر از وطنش يا از محل اقامه خود حركت مى كند و خروج او از حد ترخّص(1) بعد از ظهر انجام مى شود. آيا روزه آن روز بر او واجب است يا نه؟

---

(صفحه 153)
جواب: چنانچه شروع به مسافرت قبل از ظهر باشد و خروج از حدّ ترخص بعد از ظهر، احتياط واجب جمع بين گرفتن روزه و قضاى آن است.

سؤال 577 :اگر شخصى در ماه مبارك رمضان هنگام مراجعت از سفر، پيش از ظهر به حدّ ترخّص وطنش يا جايى كه مى خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، ولى بعد از ظهر به وطن يا محلّى كه مى خواهد بماند برسد، و كارى كه روزه را باطل مى كند انجام نداده باشد، آيا روزه آن روز بر او واجب است يا نه؟
جواب: در فرض سؤال، احتياط واجب جمع بين گرفتن روزه و قضاى آن است.

سؤال 578 :شخصى كه در ماه مبارك رمضان مسافر است براى اينكه بتواند روزه بگيرد اگر قبل از ظهر به حدّ ترخص بيايد و نيت روزه كند و همين كه ظهر شد از همانجا مجدداً مسافرت كند، آيا روزه اش صحيح است يا نه؟
جواب: اگر بخواهد روزه اش صحيح باشد و قضا نداشته باشد بايد قبل از ظهر وارد وطنش شود و بعد از ظهر از وطن خارج شود، و الاّ بنابر احتياط واجب لازم است بين گرفتن روزه و قضاى آن جمع نمايد.

سؤال 579 :آيا حكم نماز و روزه مسافر در باب حدّ ترخص فرق مى كند؟
جواب: بلى، در خصوص مسافرت از وطن، اگر بخواهد در فاصله بين وطن و حدّ ترخص نماز بخواند معيناً نماز تمام است. ولى نسبت به روزه در اين فاصله به نحوى كه در دو مسأله قبل بيان شد بايد احتياط كند. اما در محلى كه قصد اقامت كرده، اگر مسافرت كند و بخواهد پيش از حد ترخص نماز بخواند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند. همانگونه كه روزه را نيز بنابر احتياط واجب بايد بگيرد و قضاى آن را هم بگيرد.

سؤال 580 :شخصى در ماه مبارك رمضان به خارج از كشور مسافرت مى كند، آيا اين مسافر بايد با اذان ايران افطار كند يا به اذان محل ورود؟ نماز وى چگونه است؟
جواب: طبق اذان محلّ ورود بايد افطار كند و نماز بخواند.
(صفحه 154)

نذر روزه در سفر و غير آن

سؤال 581 :آيا انسان مى تواند نذر كند كه روزه ماه رمضان را در سفر بگيرد؟
جواب: جايز نيست.

سؤال 582 :شخصى نذر كرده تمام روزهاى جمعه ماه رجب و شعبان را روزه بگيرد، آيا اگر سفرى براى او پيش آيد عمل به اين نذر واجب است؟
جواب: اگر نذر كرده اين روزها را حتى اگر مسافر هم شد روزه بگيرد بايد در سفر نيز بگيرد و در غير اين صورت قضاى روزه نذرى كافى است، كفاره مخالفت با نذر بر او نيست.

سؤال 583 :آيا روزه مستحبى را مى توان در سفر گرفت؟
جواب: نمى شود، مگر اين كه نذر كرده باشد در سفر روزه بگيرد، يا نذر كرده باشد روز معين را چه در سفر و چه در حضر روزه بگيرد.

سؤال 584 :آيا مى توان در سفر نذر روزه مستحبى كرد؟ مثلا در راه مشهد يا پس از رسيدن به آنجا بدون قصد اقامت نذر روزه مستحبى كند؟
جواب: خير.

سؤال 585 :كسى كه قضاى روزه ماه رمضان بر عهده دارد، آيا مى تواند نذر كند و روزه نذر بجا آورد؟
جواب: اگر روز معينى را نذر كند كه گرفتن قضاى روزه هاى خودش قبل از آن ممكن باشد، مانعى ندارد.

روزه استيجارى

سؤال 586 :كسى كه روزه قضاى رمضان به عهده اوست، آيا مى تواند براى ديگرى اجير شود يا تبرّعاً روزه غير را بگيرد؟ روزه قضايى پدر را چطور؟
جواب: روزه قضاى پدر رامى تواند بگيرداما در صورتى مى تواند اجير شود كه زمان آنرا بهوقتى موكول كند كه امكان گرفتن روزه هاى واجب خود را داشته باشد.
(صفحه 155)
سؤال 587 :آيا بچه نابالغ مى تواند براى گرفتن روزه اجير شود؟
جواب: خلاف احتياط است.

سؤال 588 :كسى كه روزه كفّاره بر عهده دارد و براى او مقدور نيست بطور متوالى روزه بگيرد، آيا مى تواند روزه استيجارى بگيرد؟
جواب: مانعى ندارد.

سؤال 589 :اگر پسر بزرگ ميت نابالغ باشد، آيا مى تواند قبل از بلوغ روزه هاى پدر خود را بگيرد؟
جواب: اگر مميز باشد و شرايط صحت روزه را مراعات كند، مانعى ندارد.

سؤال 590 :اگر كسى روزه استيجارى را بعد از ظهر افطار كند، كفاره دارد؟
جواب: كفاره ندارد.

قضا و كفاره روزه

سؤال 591 :اشخاصى كه جاهل به حكم بوده اند و در اوايل تكليف روزه را خورده اند، مضافاً بر قضا، آيا كفاره افطار عمدى دارد؟
جواب: بطور كلى اگر جاهل به مسأله بوده اند و از ياد گرفتن غفلت داشته اند، فقط قضا بر آنان واجب است. ولى اگر ملتفت بوده اند و احتمال مى داده اند و قدرت يادگيرى مسائل را داشته اند و از روى بى اعتنايى و سهل انگارى سؤال و تحقيق نكرده اند، علاوه بر قضا، كفاره هم بر عهده آنان مى باشد.

سؤال 592 :كسى كه روزه قضا داشته باشد، آيا مى تواند روزه مستحبى بگيرد؟
جواب: خير، نمى تواند.

سؤال 593 :كسى كه نمى تواند روزه هاى قضاى خود را بگيرد، چه حكمى دارد؟
جواب: هر وقت توانست بگيرد.

سؤال 594 :شخصى در ماه مبارك رمضان، مى دانسته كه قبل از ظهر، به مسافرت مى رود