(صفحه 32)
جواب: اگر بداند مرجع تقليد خودش و سؤال كننده يكى است مى تواند و همچنين است اگر مسأله گو اعلميّت مجتهدى را كه خود از او تقليد مى كند احراز كرده باشد، ولى اگر احتمال دهد تقليد سؤال كننده صحيح است و اعلميّت مجتهد خود را احراز نكرده است بايد فتواى مجتهد او را بگويد.
سؤال 28 :كسى از اوّل بلوغ بدون توجه به مسأله تقليد، اعمالى انجام داده است و اكنون از حضرتعالى تقليد مى كند، تكليف اعمالى كه انجام داده چيست؟
جواب: اگر اعمالش مطابق با فتواى مجتهدى بوده كه تقليد از او لازم بوده صحيح است.
سؤال 29 :كسى كه از مجتهدى تقليد كرده و پس از فوت او با اجازه مجتهد زنده به تقليد او باقى مانده است، وجوهات شرعى خود را به چه كسى بايد پرداخت كند؟
جواب: بايد به مجتهد زنده اى كه به او رجوع كرده پرداخت كند.
سؤال 30 :پسر بزرگتر كه مى خواهد نماز و روزه پدر را قضا كند، آيا بايد به فتواى مرجع تقليد پدرش عمل كند يا به فتواى مرجع تقليد خودش؟
جواب: مطابق فتواى مرجع تقليد خودش عمل كند.
سؤال 31 :كسى كه نايب مى شود براى انجام عباداتى چون نماز و روزه و حج، آيا بايد به فتواى مرجع تقليد خودش عمل كند يا به فتواى مرجع تقليد منوب عنه؟
جواب: اگر هنگام عقد اجاره قيد نكرده باشد كه طبق فتواى مرجع تقليد منوب عنه عمل كند بايد مطابق فتواى مرجع تقليد خودش عمل كند و در صورت امكان بهتر است طورى عمل كند كه با فتواى هردو آنها مطابق باشد.
سؤال 32 :كسانى كه شغلشان در سفر است با توجه به اينكه قبلا مقلّد حضرت امام (رحمه الله)بوده اند و بعد از رحلت ايشان به فتواى آيات عظام خوئى و گلپايگانى و اراكى (رحمه الله) بر تقليد امام باقى مانده اند نسبت به نماز و روزه چه وظيفه اى دارند؟
جواب: به نظر اينجانب نماز اين افراد در غير از وطن خودشان بنابر احتياط
(صفحه 33)
شكسته است، ولى اين قبيل افراد كه شغلشان در سفر است مى توانند در اين مسأله به فتواى يكى از اين سه بزرگوار رضوان الله عليهم عمل كنند يا به فالاعلم مراجعه كنند و نماز را تمام بخوانند و روزه را بگيرند.
سؤال 33 :شخصى به قصد قربت، عبادتى را انجام داده ولى طبق فتواى مجتهدى كه از او تقليد مى كرده باطل بوده است، بعد از فوت اين مجتهد به مجتهد اعلم بعد از او رجوع كرده است; حال اگر عمل مذكور بر طبق فتواى مجتهد دوّم صحيح باشد، آيا اعاده لازم دارد؟
جواب: در فرض سؤال، اعاده لازم نيست.
سؤال 34 :در محله يا شهرى يك فرد عالم و روحانى هست كه يقين داريم از مجتهد جامع الشرايط تقليد نمى كند، تكليف مردم در مراجعه به او در كارهايى مثل نماز جماعت، عقد نكاح و وجوهات شرعيه چيست؟
جواب: اگر اعمال او طبق نظر مرجع مردم صحيح است و وجوهات را هم نزد مرجع مردم مى فرستد و قبض براى آنها مى گيرد، مانعى ندارد.
نشانه هاى بلوغ
سؤال 35 :نشانه بلوغ چيست؟ و انسان در چند سالگى مكلّف مى شود؟
جواب: بلوغ در پسر به يكى از سه چيز مشخص مى شود:
1 ـ روييدن موى خشن و زِبر در زير شكم (بالاى عورت).
2 ـ خروج منى چه در خواب و چه در بيدارى.
3 ـ كامل شدن 15 سال قمرى كه 163 روز و 6 ساعت از 15 سال شمسى كمتر است.
و بلوغ دختر به يكى از سه چيز:
1 ـ روئيدن موى خشن و زِبر در زير شكم (بالاى عورت).
2 ـ بيرون آمدن منى چه در خواب و چه در بيدارى.
3 ـ تمام شدن نه سال قمرى كه 97 روز و 22 ساعت و 48 دقيقه از نه سال
(صفحه 34)
شمسى كمتر است.(1)
سؤال 36 :شخصى در سالهاى قبل از 15 سالگى يقين به خروج منى پيدا كرده ولى از روى جهل به مسأله و نبود مسأله گو نماز نخوانده و روزه هم نگرفته است; اكنون نسبت به عبادات آن زمان چه وظيفه اى دارد؟
جواب: در فرض سؤال كه يقين دارد منى از او خارج شده، بالغ بوده و نماز و روزه هاى فوت شده اش را بايد قضا كند و خوردن روزه ها اگر از روى جهل بوده و در ياد گرفتن مسائل كوتاهى نكرده كفاره ندارد.
سؤال 37 :پسربچه اى در سنّ 6 سالگى علائم بلوغ در او ديده شده از قبيل موى بالاى عورت و زير بغل و ضخيم و پر شدن صداى گلو و ديده شدن علامت جنابت بطور نادر در لباس زيرين، آيا او مانند افراد مكلف بايد نماز و روزه و ساير واجبات را انجام دهد؟
جواب: چنانچه علاوه بر علائم مذكور داراى تمييز متناسب با بلوغ باشد، مكلف خواهد بود.
- 1 ـ سال قمرى از اوّل محرم شروع و به آخر ذى حجه ختم مى شود و هر ماه قمرى 29 روز و دوازده ساعت و 44 دقيقه است و يكسال قمرى 354 يا 355 شبانه روز مى باشد. و سال شمسى از اول فروردين شروع و به آخر اسفند ختم مى شود و شش ماه اوّل سال هر ماه 31 روز و 5 ماه بعد هر ماه 30 روز و ماه اسفند در سالهاى عادى 29 روز و در سال كبيسه 30 روز مى باشد. روى اين محاسبه هر سال شمسى 11 روز بيشتر از سال قمرى خواهد بود. و چون ملاك عبادت و تكاليف شرعيه از نظر قرآن و روايات، ماههاى قمرى است لذا بلوغ شرعى كه اوّل تكليف است به حساب قمرى تعيين شده است.
طهارت و نجاست
مطهرات
سؤال 38 :آبهاى لوله كشى شهر و روستا گاهى به واسطه آنكه كُلُر به آن مى زنند به رنگ سفيد درمى آيد، آيا در آن حال مضاف است يا نه و تطهير و وضو با آن چگونه است؟
جواب: اگر در آن حال به آن آبِ تنها گفته مى شود احكام مضاف را ندارد و تطهير و وضو با آن صحيح است و نيز اگر شك كنند كه مضاف شده يا نه، محكوم به مطلق بودن است، امّا اگر كلر به قدرى زياد باشد كه به آن آبِ تنها گفته نشود مضاف شده و بايد براى تطهير و وضو صبر كنند تا صاف شود.
سؤال 39 :اگر آفتاب از پشت شيشه بر چيز متجنس بتابد، آيا پاك مى شود يا نه؟ و اگر پشت خود شيشه نجس باشد، چطور؟
جواب: اگر شيشه صاف باشد ظاهراً حائل و مانع تابش نور خورشيد نمى شود و با رعايت شرايطى كه در توضيح المسائل بيان شده مطلقاً پاك كننده مى باشد.
سؤال 40 :آيا شيشه هاى معمولى درب و پنجره مانع از مطهريّت آفتاب است؟
جواب: مانع مطهريّت نيست ولى شرايط معتبره بايد در آن رعايت شود.
سؤال 41 :آيا كف پا و ته كفش با راه رفتن روى زمينى كه با موزاييك فرش شده يا آسفالت شده پاك مى شوند؟
(صفحه 36)
جواب: بلى، ظاهراً با راه رفتن روى زمينى كه با موزاييك فرش شده پاك مى شوند ولى روى آسفالت مشكل است مگر اينكه خاك، روىِ آسفالت را گرفته باشد.
سؤال 42 :آيا تينر پاك كننده است؟
جواب: تينر و امثال آن پاك كننده نيستند و مطهرات همانها است كه در توضيح المسائل بيان شده است.
روش تطهير چيزهاى نجس
سؤال 43 :لباس نجس را بعد از ازاله نجاست در ظرف آبى كه مقدار كمى آب دارد ولى از طريق شير آب متصل به كرّ است، آيا مى توان پاك كرد؟
جواب: پاك مى شود ولى احتياط آن است كه آن را طورى فشار دهند كه آب داخل آن خارج شود.
سؤال 44 :زمين سنگفرش يا آجر فرش به بول و غيره نجس شده، آيا پس از آنكه آب شلنگ را به آن وصل كرديم و عين نجاست از بين رفت پاك مى شود يا لازم است غساله آن را جمع كنيم؟
جواب: اگر آب شلنگ متصل به آب كر يا جارى باشد وقتى آب تمام محل نجس را احاطه كرد پاك مى شود و جمع كردن غساله شرط نيست.
سؤال 45 :آيا در اتصال آب كر يا آب باران، براى تطهير آب نجس، مخلوط شدن شرط است؟
جواب: بلى، بنابر احتياط واجب امتزاج شرط است.
سؤال 46 :كيفيت تطهير موكت نجسى كه به زمين چسبيده چگونه است؟
جواب: بعد از زوال عين نجاست اگر توسط شلنگ به آب كر يا جارى متصل شود و آب آن را احاطه كند و در آن فرو برود پاك مى شود و احتياط واجب آن
فقه
